 |
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Βουγιουκλάκη
Άλλες ερμηνείες:
Ελευθερία Αρβανιτάκη & Άλκηστις Πρωτοψάλτη & Κώστας Γανωτής
Αλίκη Καγιαλόγλου
Φοίβος Δεληβοριάς
Μια βάρκα ήταν μόνη της σε θάλασσα γαλάζια
κι ήτανε κι ένας γλάρος με ολόλευκα φτερά
κι όλο την κοντοζύγωνε για να της κάνει νάζια
και τις φτερούγες του έβρεχε στα γαλανά νερά
Και ζήλεψα τη βάρκα τη μικρή τη χιονάτη
που της φιλούσε ο γλάρος το κατάλευκο πανί
Και νιώθω σαν βαρκούλα στα γαλάζια τα πλάτη
που όλο περιμένει κάποιο γλάρο να φανεί
Ένα γεράνι κόκκινο λουλούδισε στη γλάστρα
κι ήρθε μια πεταλούδα που πετούσε σαν τρελή
Και ποιος να ξέρει άραγε τι του `πε η ξελογιάστρα
και κείνο εκοκκίνισε ακόμα πιο πολύ
Και όλο συλλογιέμαι τα φτερά τ’ ανοιγμένα
αλλά το τι να είπαν δεν το βρίσκω, ομολογώ
Ποιος άραγε το ξέρει να το πει και σε μένα
Ας τ’ άκουγα από σένα κι ας κοκκίνιζα και `γω
Χθες το φεγγάρι ασήμωσε της λεύκας μας τα φύλλα
που στέκονταν ακίνητη εκεί στην ερημιά
κι όταν ο Μπάτης φύσηξε της ήρθε ανατριχίλα
κι αμέσως τρεμουλιάσανε τα φύλλα τα ασημιά.
Και όλο συλλογιέμαι, συλλογιέμαι πως κάτι,
Πρέπει να είπε ο Μπάτης μυστικό μες τα κλαδιά
Ας τ’ άκουγα από σένα τα λογάκια του Μπάτη,
κι ας ένιωθα να τρέμει σαν τα φύλλα η καρδιά
|  |
Lyrics: Alekos Sakellarios
Music: Manos Hatzidakis
First version: Aliki Vouyiouklaki
Other versions:
Eleftheria Arvanitaki & Alkistis Protopsalti & Kostas Yanotis
Aliki Kayialoylou
Foivos Delivorias
A boat was alone in the blue sea
And there was a seagull with pure white wings
And it kept coming close to it to mess with it
And he wet his little wings in the blue water
And I was jealous of the small snow white boat
Whose pure white sail the seagull was kissing
And I feel like a little boat on the blue sea surface
That always waits for some seagull to show up
A red geranium flowered in the flowerpot
And there came a butterfly that was flying around like mad
And who, I wonder, knows what that seductress* said to it**
And it** became even redder
And I always wonder to myself about those spread wings
But what they said I can't figure out, I admit
I wonder who knows, so they could tell it to me, too
And if I were to hear it from you, I'd blush, too
Yesterday the moon painted our poplar's leaves silver
Which was sitting motionless there in solitude
And when the sea breeze blew it got goosebumps
And the silver leaves immediately shivered
And I always think to myself that
The sea breeze must have said something secret among the branches
If only I were to hear the breeze's words from you
And I would feel my heart shivering like the branches
| |
