 |
Στίχοι: Αιμίλιος Σαββίδης
Μουσική: Σώσος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ρόζα Εσκενάζη
Άλλες ερμηνείες:
Άννα Παγανά
Γιώργος Νταλάρας
Από το βράδυ ως το πρωί
με πρέζα στέκω στη ζωή
κι όλο τον κόσμο κατακτώ
την άσπρη σκόνη σαν ρουφώ.
Όλος ο κόσμος είναι χτήμα μου
σαν έχω πρέζα και ρουφάω
κι οι πολιτσμάνοι όταν θα με δουν
μελάνι αμολάω.
Σαν μαστουρωθείς
γίνεσαι ευθύς
βασιλιάς, δικτάτορας, Θεός και κοσμοκράτορας.
Πρέζα όταν πιεις
βρε θα ευφρανθείς
κι όλα πια στον κόσμο ρόδινα θε να τα δεις.
Δική μου είναι η Ελλάς
και στην κατάντια της γελάς,
της λείπει το `να της ποδάρι
ρε και το παίξανε στο ζάρι.
Εγώ θα είμαι ρε δικτάτορας
κι ο κόσμος στάχτη αν θα γίνει
ο ένας θα μ’ ανάβει τον λουλά
κι ο άλλος θα τον σβήνει.
|  |
Lyrics: Aimilios Savvidis
Musica: Sosos Ioannidis
Prima esecuzione: Roza Eskenazi
Altri spettacoli:
Anna Payana
Yioryos Dalaras
Dalla sera al mattino
sto insieme alla presa, nella vita,
e conquisto tutto il mondo
quando sniffo la polvere bianca.
Tutto il mondo è mia vittima
quando ho una presa da sniffare,
e, quando mi vedranno i policemen,
spargerò nero di seppia.
Quando ti droghi con l'hascisc
diventi subito
re, dittatore, dio e reggitore del mondo.
Una presa, quando te la sniffi,
ehi, ti rallegrerà,
e ogni cosa nel mondo la vedrai più rosea.
La Grecia è mia,
anche nel suo stato miserabile la deridi:
le manca uno dei suoi piedi,
e che è successo? Se lo sono giocato a dadi ?
Ehi, io sarò dittatore,
e il mondo diventerà cenere,
uno mi accenderà il fornello,
un altro me lo spegnerà.
| |
