 |
Στίχοι: Μάρκος Βαμβακάρης
Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Να ’βρισκα σ’ ένα πέλαγος, μια ξέρα να καθίσω
κι απ’ τα πολλά μου βάσανα, λίγα να λησμονήσω.
Από τον κόσμο μακριά και πάντα μοναχός μου,
ανθρώπους να μη βλέπω πια, να μου περνάει ο καημός μου.
Να με φυσάει ο άνεμος, να με χτυπάει το κύμα,
έτσι να βασανίζομαι, Θε μου, δεν είναι κρίμα;
Δεν βρήκα πιο σκληρή καρδιά, μαύρη σαν τη δική σου,
εσύ χρωστάς στο σατανά τη μοχθηρή ψυχή σου.
|  |
Text: Markos Vamvakaris
Musik: Markos Vamvakaris
Uraufführung: Yriyoris Bithikotsis
Fände ich doch in einem Meer ein Stück Land um mich zu setzen
und um von meinen vielen Qualen einige zu vergessen.
Weit entfernt von der Welt und allein für immer,
dass ich keinen Menschen mehr sehe, damit vergeht mein Kummer.
Dass mich die Wellen schlagen, dass mich bestürmen die Winde
mich so zu quälen, mein Gott, ist das keine Sünde?
Ich habe kein grausameres Herz gefunden so schwarz wie das deine
du schuldest dem Satan deine Seele, die gemeine.
| |
