 |
Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Άλλες ερμηνείες:
Υπόγεια Ρεύματα
Και να, τι θέλω τώρα να σας πω
Μες στις Ινδίες, μέσα στην πόλη της Καλκούτας,
φράξαν το δρόμο σ’ έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο `κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ’ αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ’ άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόση δα μικρή.
Ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ’ άστρα,
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.
|  |
Letras de Canciones: Nazim Hikmet
Música: Thanos Mikroutsikos
Primera representaci: Maria Dimitriadi
Otras presentaciones:
Ypoyia Refmata
Y he aquí lo que tengo que decir:
en la India, en Calcuta,
a un hombre le han cerrado su camino,
se le han puesto cadenas a un hombre que avanzaba.
Por eso
ni me digno a alzar la vista a las constelaciones.
Me dirán: las estrellas están lejos
y la Tierra, la Tierra es tan pequeña...
Y eso, a mí, ¡qué me importa!
Sepan que hallo más admirable,
más imponente,
más misterioso y grande
un hombre al que le impiden avanzar,
un hombre al que se carga de cadenas.
| |
