 |
Στίχοι: Κώστας Ρουβέλας
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
Αν τραγουδήσουν φίλοι μου
Τα πικραμένα χείλη μου
Κι ο ουρανός θα κλάψει
Θα βάλει μαύρα όλη η γη
Κι ο ήλιος δε θα ξαναβγεί
Γι’ αυτή που μ’ έχει κάψει
Αν τραγουδήσουν φίλοι μου
Τα πικραμένα χείλη μου
Θα σκοτεινιάσει η πλάση
Θα πέσουν χίλιοι κεραυνοί
Θα γίνουν φλόγες οι καημοί
Γι’ αυτή που μ’ έχει κάψει
Αν τραγουδήσουν φίλοι μου
Τα πικραμένα χείλη μου
Κι ο ουρανός θα κλάψει
Κι όλου του κόσμου οι καρδιές
Θα γίνουν μαύρες και βαριές
Γι’ αυτή που μ’ έχει κάψει
|  |
Lyrics: Kostas Rouvelas
Musica: Mimis Plessas
Prima esecuzione: Stratos Dionysiou
Se si mettessero a cantare, amici miei,
le mie labbra piene di amarezza,
anche il cielo piangerebbe,
diventerebbe triste tutta la terra,
e l'alba non spunterebbe più
per colpa di colei che mi ha rovinato.
Se si mettessero a cantare, amici miei,
le mie labbra piene di amarezza,
il creato si oscurerebbe,
cadrebbero mille fulmini,
i dolori diventerebbero fiamme,
per colpa di colei che mi ha rovinato.
Se si mettessero a cantare, amici miei,
le mie labbra piene di amarezza,
anche il cielo piangerebbe,
e i cuori di tutto il mondo
diventerebbero tristi e addolorati
per colpa di colei che mi ha rovinato.
| |
