 |
Στίχοι: Αιμίλιος Σαββίδης
Μουσική: Σώσος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ρόζα Εσκενάζη
Άλλες ερμηνείες:
Άννα Παγανά
Γιώργος Νταλάρας
Από το βράδυ ως το πρωί
με πρέζα στέκω στη ζωή
κι όλο τον κόσμο κατακτώ
την άσπρη σκόνη σαν ρουφώ.
Όλος ο κόσμος είναι χτήμα μου
σαν έχω πρέζα και ρουφάω
κι οι πολιτσμάνοι όταν θα με δουν
μελάνι αμολάω.
Σαν μαστουρωθείς
γίνεσαι ευθύς
βασιλιάς, δικτάτορας, Θεός και κοσμοκράτορας.
Πρέζα όταν πιεις
βρε θα ευφρανθείς
κι όλα πια στον κόσμο ρόδινα θε να τα δεις.
Δική μου είναι η Ελλάς
και στην κατάντια της γελάς,
της λείπει το `να της ποδάρι
ρε και το παίξανε στο ζάρι.
Εγώ θα είμαι ρε δικτάτορας
κι ο κόσμος στάχτη αν θα γίνει
ο ένας θα μ’ ανάβει τον λουλά
κι ο άλλος θα τον σβήνει.
|  |
Lyrics: Aimilios Savvidis
Musica: Sosos Ioannidis
Prima esecuzione: Roza Eskenazi
Altri spettacoli:
Anna Payana
Yioryos Dalaras
Dalla sera alla mattina
passo la vita con l'eroina
e conquisto il mondo intero
quando sniffo la polvere bianca.
Tutto il mondo è mio
quando sniffo l'eroina
e se incontro i polismani
me la svigno.
Quando ti fai
diventi subito
un re, un dittatore, Dio onnipotente.
Quando prendi l'eroina
ti senti meglio
e tutto il mondo ti sembrerà roseo.
La Grecia è mia,
e quando la vedrai ne riderai
le manca un piede,
se lo sono giocato ai dadi.
Io sarò dittatore
e il mondo sarà cenere
uno mi accenderà il braciere
e l'altro lo spegnerà.
| |
