 |
Στίχοι: Δημήτρης Γκούτης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Δεν αγαπώ κανένανε, κανέναν δεν πονάω,
οι φίλοι μου με ρίξανε, οι εχθροί μου με μισούνε,
οι συγγενείς με βρίζουνε, οι ξένοι μ’ αδικούνε.
Ακόμα και στην κόλαση μονάχος θέλω να ’μαι,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ, ούτε να μ’ αγαπάνε.
Οσες φορές συμπόνεσα την ξένη δυστυχία,
πληρώθηκα αχάριστα, μου γύρισαν την πλάτη
κι αν δεν τους επρολάβαινα, θα μου ’βγαζαν το μάτι.
Ακόμα και στην κόλαση μονάχος θέλω να ’μαι,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ, ούτε να μ’ αγαπάνε.
Και μήπως η αγάπη μου δε μ’ έκανε να κλάψω,
εγώ την ελυπήθηκα, την πήρα απ’ την ορφάνια
και κείνη ποδοπάτησε κι αγάπες και στεφάνια.
Ακόμα και στην κόλαση μονάχος θέλω να ’μαι,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ, ούτε να μ’ αγαπάνε.
|  |
Lyrics: Dimitris Ykoutis
Musica: Vasilis Tsitsanis
Prima esecuzione: Stelios Kazadzidis
Non amo nessuna, per nessuna soffro,
gli amici mi hanno ripudiato, i nemici mi odiano,
i parenti mi insultano, gli estranei mi fanno ingiustizie.
Preferisco perfino stare all'inferno, da solo,
non voglio ne' amare, ne' essere amato.
Quante volte ho avuto compassione per l'infelicità altrui,
sono stato ripagato dall'ingratitudine, mi hanno girato le spalle,
e se non li avessi prevenuti, mi avrebbero cavato gli occhi.
Preferisco perfino stare all'inferno, da solo,
non voglio ne' amare, ne' essere amato.
E forse che il mio amore non mi abbia fatto piangere?
io sono molto afflitto a causa sua: la raccolsi che era orfana,
e quella ha calpestato anche l'amore e la corona nuziale.
Preferisco perfino stare all'inferno, da solo,
non voglio ne' amare, ne' essere amato.
| |
