 |
Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Μαύρισε και πάλι ο ουρανός,
αστράφτουνε τα πέρατα,
βροντούν οι κεραυνοί.
Πάλι μπόρα καινούρια θα ξεσπάσει,
πάλι δυ , αχ, πάλι δυνατή βροχή.
Για μένα πάλι ο ουρανός θολώνει και μαυρίζει
κι απάνω στο κεφάλι μου η μπόρα τριγυρίζει.
Μάνα μου, σ’ το λέω, δεν βαστώ,
ξανά λαχτάρες στη ζωή,
ξανά καταστροφή.
Κλάψε, μάνα, το έρημο παιδί σου,
ξέγραψε, αχ, ξέγραψε το απ’ τη ζωή.
Για μένα πάλι ο ουρανός θολώνει και μαυρίζει
κι απάνω στο κεφάλι μου η μπόρα τριγυρίζει.
Μαύρισε και πάλι ο ουρανός,
ανάψανε τα σύννεφα,
Χριστέ και Παναγιά.
Τι μεγάλο κακό με περιμένει,
τι μεγά , αχ, τι μεγάλη συμφορά.
Για μένα πάλι ο ουρανός θολώνει και μαυρίζει
κι απάνω στο κεφάλι μου η μπόρα τριγυρίζει.
|  |
Lyrics: Vasilis Tsitsanis
Musica: Vasilis Tsitsanis
Prima esecuzione: Stelios Kazadzidis
Il cielo si scurisce di nuovo,
tuona, e lampeggia
all'orizzonte,
ancora una nuova tempesta scoppierà,
di nuovo fo, ah, di nuovo forte pioggia.
Per me di nuovo il cielo si intorbida e si scurisce,
e sul mio capo si addensa la burrasca.
Madre mia, te lo dico, io non resisto,
di nuovo angoscia nella vita,
di nuovo catastrofe.
Piangi, mamma, il tuo misero figlio,
cancellalo, ah, cancellalo dalla tua vita.
Per me di nuovo il cielo si intorbida e si scurisce,
e sul mio capo si addensa la burrasca.
Il cielo si scurisce di nuovo,
le nuvole sono in collera,
Gesù mio e Madonna mia !
Che grande disastro mi attende,
che gra, ah, che grande disgrazia !
Per me di nuovo il cielo si intorbida e si scurisce,
e sul mio capo si addensa la burrasca.
| |
