 |
Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Κόκοτας
Ξαναγέλασαν τα χείλη
Πού’χαν πάψει να γελούν
Ξαναμίλησαν οι φίλοι
Πού’χαν πάψει να μιλούν
Μέσα στα στενά δρομάκια
Και στα πάρκα τα πλατιά
Ρίξαν κάτω τα φαρμάκια
Και τους βάλανε φωτιά
Δεν μπορεί δεν μπορεί
Να τελειώσει η ζωή
Τούτο εδώ το πρωί
Ξημερώνει γιορτή
Όνειρο μου κακό
Που σε ζούσα ως χτες
Δεν υπάρχεις να δεις
Μια γιορτή σαν κι αυτές
Ξεφυτρώνουν απ’ τη στάχτη
Τα λουλούδια της χαράς
Έπλεξε η αγάπη φράχτη
Στο στρατί της συμφοράς
|  |
Lyrics: Akis Panou
Musica: Akis Panou
Prima esecuzione: Stamatis Kokotas
Hanno riso di nuovo le labbra
che avevano smesso di ridere.
Hanno conversato di nuovo gli amici
che avevano smesso di parlarsi.
In questa angusta stradicciola
e nei vasti parchi
hanno buttato via i veleni,
che avevano messo fra loro zizzania.
Non può, non può
finire la vita,
questo mattino
comincia a farsi giorno di festa.
Brutto sogno per me,
che ti ho mantenuta fino a ieri,
che tu non ci sia per vedere
una festa ed anche delle altre.
Germogliano dalla cenere
i fiori della letizia,
l'amore ha costruito un recinto
sulla strada della sventura.
| |
