 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Τσιτσάνης
Άλλες ερμηνείες:
Γιάννης Παπαβασιλείου
Σε μάζεψα σε σύμμασα
Απ’ τα σοκάκια μέσα
Κι είπα να κάνουμε χωριό
Ν’ανοίξουμε νοικοκυριό
Μα εσύ δεν έχεις μπέσα
Για να σε κάνω άνθρωπο
Ήπια τόσα φαρμάκια
Μα το δικό σου το μυαλό
Πετάει στα σοκάκια
Αμέσως μόλις ξέχασες
Τα μπατιρήματά σου
Τον όρκο σου τον πάτησες
Και άμυαλη ξανάρχισες
Τα περπατήματά σου
Όπου του μέλλει να πνιγεί
Ποτέ του δεν πεθαίνει
Και η δική σου η καρδιά
Το’θελε η μοίρα η κακιά
Να ζήσει κολασμένη
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musica: Vasilis Tsitsanis
Prima esecuzione: Vasilis Tsitsanis
Altri spettacoli:
Yiannis Papavasiliou
Ti ho raccolto e ti ho tenuto lontano
dalla strada,
ti ho detto che saremmo andati d'accordo,
che ti avremmo aperto le porte di casa nostra,
ma tu non ti sei fidato.
Per farti diventare uomo
ho dovuto bere tanto veleno,
perché la tua testaccia
andava sempre alla strada.
Ti sei subito scordato
di quando eri squattrinato,
hai violato il tuo giuramento,
e stupidamente hai ricominciato
la vita di prima.
Non si può soffocare in un uomo
ciò che per sua natura non muore,
la malasorte vuole
che il suo cuore
viva nella dannazione.
| |
