 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Giuseppe Mango
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Μια ρωγμή φέγγει στα μάτια μας
μια ρωγμή άνοιξε μέσα μας
Μη μιλάς
τα λόγια δε γεμίζουν το κενό για μας
μην πεις πως μ’ αγαπάς
Μια ρωγμή κι έπεσε η ζωή
στα μάτια μια ρωγμή και γίναμε εχθροί
Μη μιλάς
δεν έχει πια ταξίδια η νύχτα να με πας
Τα λόγια που ζητάς
φύγανε
Μην ορκίζεσαι
μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ’ αγαπάς
μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα
που σκορπίσανε γύρω μου
δεν γυρνούν ξανά
απλά μ’ έναν όρκο
Δε γυρνούν ξανά
τα όνειρα για μας
Δε γυρνούν ξανά
τα σύννεφά μας δύσανε
Μια ρωγμή ανάμεσά μας ζει
μια ρωγμή κι είσαι απέναντι
Μη μιλάς
οι άνθρωποι που φεύγουν
δε μιλάνε πια
κι ας θέλει η καρδιά
φύγανε
|  |
Versuri: Nikos Moraitis
Muzică: Giuseppe Mango
Prima de performanţă: Eleftheria Arvanitaki
O crăpătură străluceşte în ochii noştri,
O crăpătură s-a deschis în noi.
Nu vorbi,
Cuvintele nu umplu golul pentru noi,
Nu spune că mă iubeşti.
O crăpătură şi viaţa a căzut,
În ochi o crăpătură şi am devenit duşmani.
Nu vorbi,
Noaptea nu mai are călătorii în care să mă duci,
Cuvintele pe care le cauţi
Au plecat…
Nu jura,
Nu jura, ochii mei,
Nu mă iubi,
Nu face acest efort.
Atâtea vise
Care s-au împrăştiat în jurul meu
Nu se mai întorc
Doar cu un jurământ.
Nu se mai întorc
Visele pentru noi,
Nu se mai întorc,
Norii noştri au apus.
O crăpătură trăieşte printre noi,
O crăpătură şi eşti de cealaltă parte.
Nu vorbi,
Oamenii care pleacă
Nu mai vorbesc,
Chiar dacă inima vrea,
Au plecat…
| |
