 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν
σαν το Λίβα που καίει τα σπαρτά
με κανόνια τις πόλεις χαλάσαν
μας ανάψαν φωτιές στα χωριά
Μα οι εχθροί μας πια τώρα σκορπίσαν
και ξανάρθε για μας λευτεριά,
για να φτιάξουμε τα όσα γκρεμίσαν
ας κοιτάξουμε τώρα μπροστά
R
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει
δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
και ξανά προς τη δόξα τραβά (τραβά, τραβά)
και ξανά προς τη δόξα τραβά
Νέα δύναμη το έθνος θα πάρει
σαν και πριν να βαδίσουμε εμπρός
κι ο καινούργιος στρατός με καμάρι
θα σταθεί των συνόρων φρουρός
Όλη ορθή μες στον ήλιο προβάλει
και ψηλά το κεφάλι κρατεί
μια πατρίδα πολύ πιο μεγάλη,
μια πατρίδα πολύ πιο τρανή
|  |
Text: Paradosiako
Musik: Paradosiako
Weitere Aufführungen: ."\n"
Die feindlichen Heerscharen sind vorbeigezogen
wie der Südwestwind der die Saat verbrennt
sie haben die Städte zerstört mit Kanonen
unsere Dörfer haben sie in Brand gesteckt
Doch unsere Feinde haben sich verzogen
und die Freiheit ist zu uns zurückgekommen,
damit wir aufbauen alles was sie niedergerissen haben
lasst uns nun nach vorne schauen
Refrain
Griechenland stirbt niemals
keine Drohung überschattet es
nur kurze Zeit ruht es sich aus
und zieht wieder weiter zum Ruhm (zum Ruhm, zum Ruhm)
und zieht wieder weiter zum Ruhm
Neue Kraft wird die Nation erfassen
wie zuvor marschieren wir vorwärts
und das neue Heer wird voller Stolz
Wächter an den Grenzen sein
Aufrecht in der Sonne erscheint
und hält den Kopf erhoben
ein noch größeres Vaterland,
ein noch mächtigeres Vaterland
| |
