 |
Στίχοι: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος
Μες στα σύννεφα, ζωή μου
μακριά απ’ τη φυλακή μου να με πας
Να μ’ αγγίζει ο αέρας,
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς.
Να κουρνιάζω στο πλευρό σου,
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις.
Ν’ ακουστεί το όνομά μου
κι εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς, ας χαθείς.
Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ’ το κρίμα της ψυχής.
Να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ’ όνειρό μου να το δεις.
Ας ερχόταν ένα βράδυ
να `χε φως κι όχι σκοτάδι να το ζεις.
Να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς.
Του μυαλού μου οι εικόνες
να `σβηναν σαν να `ταν πόρνες της στιγμής.
Να μην έχω να θυμάμαι όλα αυτά που με πονάνε, ας χαθείς.
Να μην ξέρω πια τι κάνεις,
άλλο να μη με πικράνεις, δεν μπορώ.
Δεν μπορώ να σε κοιτάζω και στα λόγια να μη βάζω σ’ αγαπώ.
|  |
Lyrics: Vasilis Haralabopoulos
Music: Hristos Thivaios
First version: Hristos Thivaios
In the clounds, my life,
away from my prison to get me
So I could be touched by the wind,
and you laugh like the waking up of a day.
So I could roost by your side,
and you find me in your delirium.
My name to be heard
and you, my heart, broke
and then to disappear, to disappear.
If only a wave lifted me up
so it could redeem me from my soul's sin.
So it could wash away my anger
so it could my dream to come again and see it you too.
If only it could come one night
being in light instead of dark so you could live it.
So I could laugh to you
and afterwards to pass over
and then to disappear, to disappear.
The pictures of my mind
to burn out like they were momentary prostitutes.
So I wouldn't have to remember all that which hurts me, to disappear.
If only I didn't know how are you,
so you couldn't embitter me, I can't.
I can't look at you and don't say I love you in my words.
| |
