 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Ο ύπνος πάλι δε με παίρνει,
με πάει ο νους μου και με φέρνει
μες στα λιμάνια και μες στους σταθμούς,
ρωτώ για σένα στους διαβάτες,
τους ταξιδιώτες και τους ναύτες,
ρωτώ για σένα γη και ουρανούς.
Νύχτα κι άδειασε ο δρόμος
μα δε φάνηκες ξανά
κι ο δικός μου ο ταχυδρόμος
πάντα προσπερνά.
Στην κάμαρά μου μια αράχνη
φωλιά τα όνειρά μας φτιάχνει
κι εγώ μιλάω με τη σιωπή,
να με θυμάσαι, τάχα, ακόμα;
ή σε διπλό πλαγιάζεις στρώμα;
κανείς δεν ξέρει για να μου το πει.
Νύχτα κι άδειασε ο δρόμος
μα δε φάνηκες ξανά
κι ο δικός μου ο ταχυδρόμος
πάντα προσπερνά.
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musica: Yriyoris Bithikotsis
Prima esecuzione: Yriyoris Bithikotsis
Di nuovo il sonno mi prese,
la mente mi condusse e mi portò
nei porti e nelle stazioni,
e chiedo di te ai passanti,
ai viaggiatori e ai marinai,
chiedo di te alla terra e al cielo.
E' notte e la strada si è svuotata,
ma ancora una volta non ti sei fatta vedere,
e il mio postino
passa sempre oltre.
Un ragno, nella mia camera,
fa dei nostri sogni il suo nido,
e io chiedo, nel silenzio,
per caso, mi ricordi ancora ?
O ti stai mettendo a dormire su un materasso a due piazze ?
Nessuno me lo sa dire.
E' notte e la strada si è svuotata,
ma ancora una volta non ti sei fatta vedere,
e il mio postino
passa sempre oltre.
| |
