| Στίχοι: Απόστολος Καλδάρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου & Αντώνης Ρεπάνης
Εγώ γράμματα δεν ξέρω,
ξέρω μόνο να σου πω
τι αισθάνομαι για σένα
και το πόσο σ’ αγαπώ.
Του λαού είμαι παιδί,
φτωχαδάκι δηλαδή,
μα φτιαγμένος
για φαμίλια και τσαρδί.
Μες στις φάμπρικες δουλεύω
από μια σταλιά παιδί,
όμως ξέρω από γυναίκα,
ξέρω τι θα πει ζωή.
Του λαού είμαι παιδί,
φτωχαδάκι δηλαδή,
μα φτιαγμένος
για φαμίλια και τσαρδί.
Όταν ταίρι θα γινούμε
μια ζωή χρυσή θα ζεις
κι ο λαός πόσο αξίζει
μοναχή σου θα το δεις.
Του λαού είμαι παιδί,
φτωχαδάκι δηλαδή,
μα φτιαγμένος
για φαμίλια και τσαρδί.
| | Lyrics: Apostolos Kaldaras
Musica: Apostolos Kaldaras
Prima esecuzione: Stratos Dionysiou & Adonis Repanis
Io non so scrivere,
so solo parlare,
so ciò che provo per te,
e quanto ti amo.
Sono un ragazzo del popolo,
cioè un poveraccio,
ma sono fatto
per la famiglia e la baracca.
Lavoro in fabbrica
da quando ero piccirillo,
tuttavia conosco la donna,
so che vuol dire la vita.
Sono un ragazzo del popolo,
cioè un poveraccio,
ma sono fatto
per la famiglia e la baracca.
Quando diventeremo una coppia,
vivrai una vita d'oro,
e quanto il popolo abbia valore
lo vedrai da sola.
Sono un ragazzo del popolo,
cioè un poveraccio,
ma sono fatto
per la famiglia e la baracca.
| |