 |
Στίχοι: Κώστας Ρουβέλας
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
Αν μιλούσε το ποτήρι κάθε βράδυ που τα πίνω,
θα ’ λεγε πόσο φαρμάκι στη ζωή μου καταπίνω,
για τον πόνο το δικό σου που σαν πυρκαγιά με καίει
και σκοτώνει την ψυχή μου, άδικα, χωρίς να φταίει.
Πώς να βρω τη γιατρειά με καρδιά κουρελιασμένη,
πώς να ζω στην απονιά με μι’ αγάπη γελασμένη,
ψάχνω να `βρω λησμονιά μέσα στου πιοτού τη ζάλη
μα κι αν πίνω κι αν μεθώ, πλάι μου σε βλέπω πάλι.
Εφιάλτης στη ζωή μου η σκιά σου μου `χει γίνει
κι η φωτιά που μου `χεις βάλει, απ’ τα στήθια μου δε σβήνει,
αν μιλούσε το ποτήρι κάθε βράδυ που τα πίνω,
θα ’ λεγε πόσο φαρμάκι στη ζωή μου καταπίνω.
Πώς να βρω τη γιατρειά με καρδιά κουρελιασμένη,
πώς να ζω στην απονιά με μι’ αγάπη γελασμένη,
ψάχνω να `βρω λησμονιά μέσα στου πιοτού τη ζάλη
μα κι αν πίνω κι αν μεθώ, πλάι μου σε βλέπω πάλι.
|  |
Lyrics: Kostas Rouvelas
Musica: Spyros Papavasiliou
Prima esecuzione: Stratos Dionysiou
Se il bicchiere al quale ogni sera bevo potesse parlare,
parlerebbe di quanto veleno nella vita ho dovuto ingoiare,
per la sofferenza che mi hai inflitto che, come un incendio, mi brucia
e uccide la mia anima, ingiustamente, senza che io ne abbia colpa.
Come posso trovare la guarigione con il cuore a pezzi che ho,
come vivere nella insensibilità con un amore ingannato,
cerco di trovare oblio nello stordimento che dà il bere,
ma, anche se bevo e mi ubriaco, sempre ti ho davanti agli occhi, sempre.
La tua ombra è diventata l'incubo della mia vita,
e il fuoco che mi hai acceso non si spegne nel mio petto,
se il bicchiere al quale ogni sera bevo potesse parlare,
parlerebbe di quanto veleno nella vita ho dovuto ingoiare.
Come posso trovare la guarigione con il cuore a pezzi che ho,
come vivere nella insensibilità con un amore ingannato,
cerco di trovare oblio nello stordimento che dà il bere,
ma, anche se bevo e mi ubriaco, sempre ti ho davanti agli occhi, sempre.
| |
