 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Τα παράθυρα άνοιξα γιατί μ’ έπνιγες και δεν άντεξα
τις κουρτίνες μου τράβηξα φως κι αέρας να μπει
Κι αν κυνήγησα χίμαιρες κι αν για μένα τα πάντα σήμαινες
να υπομένω περίμενες μα δεν έχω πνοή
Τι να σου κάνω που δεν είμαι Θεός
τι παραπάνω να μπορέσω και πώς
αν θες να πεθάνω ας αξίζει ο σκοπός
Τι να σου κάνω εγώ είμαι αυτός
Τρυφερά μου αισθήματα εγώ σου’δωσα πήρα μαθήματα
δεν ανήκω στα θύματα και γενναία αποχωρώ
δε φοβάμαι το δάκρυ μου και μπροστά σου τ’αφήνω αγάπη μου
κι αν γεννιέσαι στη στάχτη μου εγώ σε συγχωρώ
Τι να σου κάνω που δεν είμαι Θεός
τι παραπάνω να μπορέσω και πώς
αν θες να πεθάνω ας αξίζει ο σκοπός
Τι να σου κάνω εγώ είμαι αυτός
|  |
Lyrics: Eleana Vrahali
Music: Nikos Adypas
First version: Yiannis Ploutarhos
I opened the windows becuse you were drowning me and I didn't stand it
I pulled away my curtains to let light an air to come in
And if I chased dreams and if you meant everything to me
you wanted me to substain but I don't have breathe
What can I do to you, I'm not God
what more can I and how
if you want me to die better be worth it
What can I do to you, thiw is me
My gentle emotions I gave you, took lessons
I don't belong in the victims and I bravely leave
I'm not afraid my tear and I leave it in front of you, my love
and if you are born in my ash I forgive you
What can I do to you, I'm not God
what more can I and how
if you want me to die better be worth it
What can I do to you, this is me
| |
