 |
Στίχοι: Κώστας Ρουβέλας
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
Γνωστοί και φίλοι πέταξαν
την μάσκα που φορούσαν,
πως θα ξοφλούσα νόμιζαν
και με κατηγορούσαν.
Σφίγγω τα πικρά μου χείλη
λέξη να μην πουν ψυχρή
κι αν αυτοί είναι οι φίλοι,
σκέψου τι είναι οι εχθροί,
κι αν αυτοί είναι οι φίλοι,
σκέψου τι είναι οι εχθροί.
Τώρα που ξαναγύρισα
τη μάσκα ξαναβάζουν
αδέρφι με φωνάζουνε
και όλοι με θαυμάζουν.
Σφίγγω τα πικρά μου χείλη
λέξη να μην πουν ψυχρή
κι αν αυτοί είναι οι φίλοι,
σκέψου τι είναι οι εχθροί,
κι αν αυτοί είναι οι φίλοι,
σκέψου τι είναι οι εχθροί.
|  |
Lyrics: Kostas Rouvelas
Musica: Spyros Papavasiliou
Prima esecuzione: Stratos Dionysiou
Amici e conoscenti hanno gettato
la maschera che indossavano,
hanno creduto che fossi spacciato
e mi hanno accusato.
Stringo le mie labbra amareggiate,
per non maledirli,
e sono amici,
pensa te se fossero nemici,
e sono amici,
pensa te se fossero nemici.
Ora che sono di nuovo in giro
si sono rimessi la maschera,
"fratello!", mi gridano,
e tutti mi ammirano.
Stringo le mie labbra amareggiate,
per non maledirli,
e sono amici,
pensa te se fossero nemici,
e sono amici,
pensa te se fossero nemici.
| |
