 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Μέσα στο δάσος σου μονάχος περπατώ
πάντα φοβόμουνα πως ίσως μαγευτώ
μοιάζει σαν ψέμα η τόση ομορφιά
μέθυσα μάτια μου κι είναι τώρα αργά
Μέθυσα απ’ το όνειρο τ’ άπιαστο όνειρο
που δεν το φτάνουν ούτε τα πουλιά
μέσα στο δάσος σου στ’ άγριο δάσος σου
ποιος δρόμος να πηγαίνει στην καρδιά
Σ’ έψαξα, σ’ έχασα
μα δε φεύγω πια
μέθυσα μάτια μου
κι είναι τώρα αργά
Μέσα στο δάσος σου σαν φάντασμα γυρνώ
ψάχνω στο βάθος σου γωνιά να κοιμηθώ
έρθεις δεν έρθεις σ’ αισθάνομαι κοντά
μέθυσα μάτια μου κι είναι τώρα αργά
Μέθυσα απ’ το όνειρο τ’ άπιαστο όνειρο
που δεν το φτάνουν ούτε τα πουλιά
μέσα στο δάσος σου στ’ άγριο δάσος σου
ποιος δρόμος να πηγαίνει στην καρδιά
Σ’ έψαξα, σ’ έχασα
μα δε φεύγω πια
μέθυσα μάτια μου
κι είναι τώρα αργά
|  |
Lyrics: Eleana Vrahali
Music: Mihalis Hatziyiannis
First version: Mihalis Hatziyiannis
In your forest, I run alone
I always had fear to become bewitched
It seems like a lie, such beauty
I’m drunk, my treasure, now it’s late
I am bewitched by a dream, an unequalled dream
That even birds can’t reach
In your forest, your wild forest
Which way leads only to your heart?
I’ve looked for you, I’ve lost you
But I won’t leave
I became bewitched, my treasure
And now it’s late
In your forest, I run around like a spirit
I look for, in your depth a corner to sleep
Whether you come or not, I feel you’re close
I became bewitched, my treasure, and now it’s late
I am bewitched by a dream, an unequalled dream
That even birds can’t reach
In your forest, your wild forest
Which way leads only to your heart?
I’ve looked for you, I’ve lost you
But I won’t leave
I became bewitched, my treasure
And now it’s late
| |
