 |
Στίχοι: Βασίλης Καραπατάκης
Μουσική: Βασίλης Καραπατάκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Μες σ’ αυτή την κοινωνία
μέσα στον παλιοντουνιά
μέρα, νύχτα αγωνία
τυραννία κι απονιά.
Γιατί με κατακρίνουνε
και με κατηγορούνε;
Είμαι το πιο καλό παιδί
και όμως μ’ αδικούνε.
Σαν το βράχο που το κύμα
τον χτυπάει με ορμή
η καταραμένη φτώχεια
μου πληγώνει το κορμί.
Τυραννία νύχτα, μέρα
βάσανα βράδυ, πρωί
πιο καλά σ’ αυτή τη σφαίρα
να μην είχα γεννηθεί.
|  |
Text: Vasilis Karapatakis
Musik: Vasilis Karapatakis
Uraufführung: Stelios Kazadzidis
In dieser Gesellschaft hier
in dieser verdammten Welt
Tag und Nacht nur Agonie
Tyrannei und Herzlosigkeit
Warum verurteilen sie mich
und reden über mich schlecht
Ich bin der allerbravste Kerl
und doch behandeln sie mich ungerecht.
Wie der Felsen den die Welle
angreift voller Wut
so verwundet meinen Körper
die verfluchte Armut
Tyrannei bei Tag und Nacht
Qualen abends und am Morgen
besser wär's ich wär' niemals
auf dieser Erde geboren.
| |
