 |
Στίχοι: Δημήτρης Ξυπολιάς
Μουσική: Δημήτρης Ξυπολιάς
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Με ρωτάς τι κάνω
αν κερδίζω ή χάνω χωρίς εσένα.
Με ρωτάς τι νέα
κι αφελώς μοιραία αλλάζω θέμα.
Δε θα σου δώσω το δικαίωμα αυτό
να μάθεις τι κάνω πως νιώθω,
γιατί είναι θέμα βαθιά προσωπικό
δεν πρόκειται ποτέ μου να σου πω.
Πως είμαι έτσι κι έτσι, το γέλιο μου έχεις κλέψει
για χρόνια ποτισμένη, στα χιόνια χαμένη,
να ζω στους μείον έξι.
Πόσο η καρδιά ν’ αντέξει χιλιόμετρα να τρέξει,
στη λάσπη και στον πάγο βουλιάζει το άδειο κορμί,
που `χες λατρέψει.
Μα δε θα πω ούτε λέξη πως είμαι έτσι κι έτσι.
Και δε θα πω ούτε λέξη πως είμαι έτσι κι έτσι.
Με ρωτάς πως είμαι
η ζωή αν είναι ίδια για μένα.
Σου χαμογελάω κι αυστηρά
απαντάω άλλο ένα ψέμα.
Δε θα σου δώσω το δικαίωμα αυτό
να μάθεις τι κάνω πως νιώθω,
γιατί είναι θέμα βαθιά προσωπικό
δεν πρόκειται ποτέ μου να σου πω.
Πως είμαι έτσι κι έτσι, το γέλιο μου έχεις κλέψει
για χρόνια ποτισμένη, στα χιόνια χαμένη,
να ζω στους μείον έξι.
Πόσο η καρδιά ν’ αντέξει χιλιόμετρα να τρέξει,
στη λάσπη και στον πάγο βουλιάζει το άδειο κορμί,
που `χες λατρέψει.
Μα δε θα πω ούτε λέξη πως είμαι έτσι κι έτσι
Και δε θα πω ούτε λέξη πως είμαι έτσι κι έτσι.
|  |
Tекст: Dimitris Xypolias
Mузика: Dimitris Xypolias
Прва представа: Elena Paparizou
Pitaš me kako sam
Da li pobeđujem ili gubim bez tebe
Pitaš me šta ima novo
I kao slučajno menjam temu.
Neću ti dati ti pravo
Da saznaš kako sam, kako se osećam
Jer to je duboko lična stvar
Nema šanse da ti ikada kažem
Da nisam baš najbolje, ukrao si mi osmeh
Godinama presušena, u snegu izgubljena
Živim na minus 6
Kako srce da podnese kilometrima da juri
U blato i u led tone prazno telo
Koje si obožavao.
Ali neću reći ni reč, da nisam baš najbolje
I neću reći ni reč, da nisam baš najbolje.
Pitaš me kako sam
Da li mi je život isti
Smešim ti se i strogo
Odgovaram opet lažima
Neću ti dati to pravo
Da saznaš kako sam, šta osećam
Jer to je duboko lična stvar
Nema šanse da ti ikada to kažem
Da nisam baš najbolje, ukrao si mi osmeh
Godinama presušena, u snegu izgubljena
Živim na minus 6
Kako srce da podnese kilometrima da juri
U blato i u led tone prazno telo
Koje si obožavao.
Ali neću reći ni reč, da nisam baš najbolje
I neću reći ni reč, da nisam baš najbolje.
| |
