 |
Στίχοι: Γρηγόρης Βαξαβανέλης
Μουσική: Γιάννης Φρασέρης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλλα Καλλή
Το δικό μας παραμύθι είναι αλήθεια
έχουμε επικοινωνήσει οι καρδιές.
Βλέπω μέσα στην ζωή σου τα όνειρα μου
και σε θέλω παραπάνω από χτες.
Όταν σε έχω αγκαλιά ο κόσμος μου ανήκει
και ο χαμένος μου εαυτός το μισό του το βρίσκει.
Όταν μου χαμογελάς πιο πολύ δυναμώνω
σε μια θάλασσα φωτιάς σταματάμε τον χρόνο.
Μη μιλάς και φίλησε με
πιο κοντά σου κράτησε με.
Μη μιλάς και φίλησε με
στο κορμί σου φόρεσε με.
Ότι θέλουμε να γίνει, το μπορούμε
φτάνει να το προσπαθούμε εμείς μαζί.
Κι αν ο έρωτας γεννάει την αγάπη
τότε αγαπώ που σ’ έχω ερωτευτεί.
Όταν σε έχω αγκαλιά ο κόσμος μου ανήκει
και ο χαμένος μου εαυτός το μισό του το βρίσκει.
Όταν μου χαμογελάς πιο πολύ δυναμώνω
σε μια θάλασσα φωτιάς σταματάμε τον χρόνο.
Μη μιλάς και φίλησε με
πιο κοντά σου κράτησε με.
Μη μιλάς και φίλησε με
στο κορμί σου φόρεσε με.
|  |
Tекст: Yriyoris Vaxavanelis
Mузика: Yiannis Fraseris
Прва представа: Stella Kalli
Наша је бајка истинита
повезала је срца.
У твом животу видим своје снове
и желим те више но јуче.
Док те грлим, читав свет је мој
и моје изгубљено ја проналази своју другу половину.
Док ми се смешиш, све сам снажнија
у мору ватре застало је време.
Не говори и пољуби ме,
привиј ме више себи.
Не говори и пољуби ме,
на свом телу носи ме.
Све што желимо да остваримо, можемо,
довољно је да заједно испробамо.
И ако заљубљеност рађа љубав,
волим што сам се у тебе заљубила.
Док те грлим, читав свет је мој
и моје изгубљено ја проналази своју другу половину.
Док ми се смешиш, све сам снажнија
у мору ватре застало је време.
Не говори и пољуби ме,
привиј ме више себи.
Не говори и пољуби ме,
на свом телу носи ме.
| |
