 |
Στίχοι: Κλέανδρος Καρθαίος
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα
Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα.
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ’ άφταστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε...
Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει.
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι.
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε...
Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει.
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι.
Στο περιγιάλι το φαιδρό ας γλεντοτραγουδούμε.
Βάλτε να πιούμε...
Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ’ αγκάθια περπατά μια μέρα δε θ’ αφήσει
τ’ αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε.
Βάλτε να πιούμε...
Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει;
Πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει;
Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε.
Βάλτε να πιούμε...
Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα.
Καπνοί `ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα.
Καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε.
Βάλτε να πιούμε...
Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη.
Μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη.
Μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε.
Βάλτε να πιούμε...
|  |
Lyrics: Kleandros Karthaios
Musica: Diafana Krina
Prima esecuzione: Diafana Krina
I sogni che succhiammo nel sangue del nostro cuore
volarono via e si persero nella corrente della vita.
Ma noi chiederemo per sempre l'irraggiungibile?
Mescete, che beviamo...
Il passato fu cancellato, il presente non rimarrà.
I nostri gigli piu bianchi diventarono cibo per i porchi.
Ma noi dovremo lamentare i nostri morti eternamente?
Mescete, che beviamo...
Fratelli, la nostra barca ci aspetta giu al molo.
Venite, tutti voi giramondo, che beviamo tutti insieme
E cantiamo festivamente sulla costa allegra.
Mescete, che beviamo...
Chissà se colui che non si ubriaca, colui che non canterà
colui che cammina sulle spine, non lascerà un giorno
la nostra isola amata dove mettiamo i piedi fermi?
Mescete, che beviamo...
Diccelo, dove va l'uomo quando lascia questo mondo?
Diccelo, dove va il vento, dove va il fuoco quando si spegne?
Siamo ombre di sogni, nuvole che se ne vanno.
Mescete, che beviamo...
Sul nostro bicchiere pieno è tutto scritto
Le storie future sono fumi e le storie passate son schiuma.
Fumo e schiuma le nostre risate, e anche noi che cantiamo.
Mescete, che beviamo...
Senti, barcaiolo, non abbiamo fretta di partire.
Ma quando arriva il momento, facci un segno, favori non chediamo.
Ma finchè non parti, aspetta, e se vuoi ti offriamo da bere.
Mescete, che beviamo...
| |
