 |
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Αντώνης Κατινάρης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης & Αντώνης Κατινάρης
Εγώ αν πίνω κι αν μεθώ
κανέναν δεν πειράζω,
κι ούτε κανέναν ενοχλώ
όταν αναστενάζω,
κι ούτε κανέναν ενοχλώ
όταν αναστενάζω.
Αφήστε με μονάχο μου
στου καπηλειού την άκρη,
δική μου είναι η καρδιά,
δικό μου και το δάκρυ,
δική μου είναι η καρδιά,
δικό μου και το δάκρυ.
Έχω στα στήθια μου φωτιά
και ζάλη στο κεφάλι,
κι αν θα σας πω τον πόνο μου
ποιος θα με καταλάβει,
κι αν θα σας πω τον πόνο μου
ποιος θα με καταλάβει.
Αφήστε με μονάχο μου
στου καπηλειού την άκρη,
δική μου είναι η καρδιά,
δικό μου και το δάκρυ,
δική μου είναι η καρδιά,
δικό μου και το δάκρυ.
|  |
Lyrics: Eftyhia Papayiannopoulou
Musica: Adonis Katinaris
Prima esecuzione: Yriyoris Bithikotsis & Adonis Katinaris
Io, se bevo e mi ubriaco,
non do fastidio a nessuno,
e, quando sospiro,
non disturbo nessuno,
e, quando sospiro,
non disturbo nessuno.
Lasciatemi da solo
in fondo alla taverna,
mio è il cuore,
mie sono anche le lacrime,
mio è il cuore,
mie sono anche le lacrime.
Ho il fuoco nel petto,
e sono stordito,
e, anche se vi parlassi della mia sofferenza,
chi potrebbe capirmi ?
E, anche se vi parlassi della mia sofferenza,
chi potrebbe capirmi ?
Lasciatemi da solo
in fondo alla taverna,
mio è il cuore,
mie sono anche le lacrime,
mio è il cuore,
mie sono anche le lacrime.
| |
