 |
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χθες,
χαλάσανε τόσα πολλά μα βρες μονοπάτι ξανά,
δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί,
εκεί που καθένας ζητά να βρει τη μιλιά του ξανά.
Τον πόλεμο μισώ κι απ’ τη ζωή αποζητώ,
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να μ’ είχες πάρει αγκαλιά,
το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.
Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χτες,
δανείσου κι εσύ μια φορά και βρες μονοπάτι ξανά
κι αν χάνεις αυτό που σε ζει δεν έφταιξες μόνον εσύ,
αξίζει να ζουν σαν παιδιά εκείνοι που έχουν καρδιά.
Τον πόλεμο ζητώ για μια ζωή που δεν τη ζω,
να μην μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά,
πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.
Τον πόλεμο μισώ κι απ’ τη ζωή αποζητώ,
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
κι ας ήταν μια φορά να μ’ είχες πάρει αγκαλιά,
το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.
|  |
Lyrics: Nikolas Asimos
Music: Nikolas Asimos
First version: Nikolas Asimos
I don't want you to cry, my love, for all that we went through yesterday,
So many things were ruined but find a path again,
The world doesn't know how to live, let's go on foot,
Where everyone seeks to find their voice again.
I hate the war and I seek from life,
not to be left with complaints only
If only you had held me once in your arms,
I know I'm asking you too much.
I don't want you to cry, my love, for all that we went through yesterday,
Borrow, too, for once and find a path again,
and if you're losing what makes you alive, you're not the only one to blame,
they deserve to live like kids, those who have a heart.
I hate the war and I seek from life,
not to be left with complaints only
If only you had seen once, my poor man,
how I soften when you don't speak harshly to me.
I hate the war and I seek from life,
not to be left with complaints only
If only you had held me once in your arms,
I know I'm asking you too much.
| |
