 |
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Παυλίδης
Αν ήσουν περιστέρι κλεισμένο σε κλουβί
θα σ’ είχα ελευθερώσει ήδη ένα ζεστό πρωί
θα σ’ έβλεπα να φεύγεις στο χάος να πετάς
μέχρι να βρεις το δρόμο σου και κάποιον ν’ αγαπάς
Μα εσύ είσαι μέσα μου ποτάμι που κυλάει σιωπηλό
μέσα απ’ τα δάση μ’ οδηγείς σε μακρινό ωκεανό
Αν ήσουνα κοχύλι στην άκρη ενός γυαλού
θα σ’ έπαιρνα μαζί μου για πάντα και παντού
να `χω ένα γαλαξία στην τσέπη του παλτού
ν’ ακούω κάθε βράδυ το τραγούδι του βυθού
Μα εσύ είσαι μέσα μου, ποτάμι που κυλάει σιωπηλό
μέσα απ’ τα δάση μ’ οδηγείς σε μακρινό ωκεανό
Αν ήσουνα τραγούδι κλεισμένο στη σιωπή
που περιμένει κάποιον επί χρόνια να φανεί
θα ξάπλωνα κοντά σου μέχρι να βγεις στο φως
μπροστά στην ομορφιά σου θα στεκόμουνα σκυφτός
Μα εσύ είσαι μέσα μου ποτάμι που κυλάει σιωπηλό
μέσα απ’ τα δάση μ’ οδηγείς σε μακρινό ωκεανό
|  |
Lyrics: Pavlos Pavlidis
Music: Pavlos Pavlidis
First version: Pavlos Pavlidis
If you were a pigeon locked in a cage
I would have already set you free during a warm morning
I would watch you leave, flying into chaos
until you find your path and someone to love
But you are a silent river that flows inside me
you guide me through the forests to a distant ocean
If you were a shell on the seashore
I would take you with me forever and everywhere
so that I have a galaxy in the pocket of my coat
and listen to the song of the sea-bottom every night
But you are a silent river that flows inside me
you guide me through the forests to a distant ocean
If you were a song locked up in silence
waiting for someone for years to show up
I would lie next to you till you come to the light
in front of your beauty, I would stand bowed
But you are a silent river that flows inside me
you guide me through the forests to a distant ocean
| |
