 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Rous
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Ποιος σκότωσε τα όνειρα, πες,
ποιος έκαψε τόσες στιγμές,
τις μικρές ανθισμένες χαρές,
δείξε μου ποιος.
Ποιος χρόνος περνώντας κι αυτός,
με ένα δρεπάνι σκυφτός,
μου στέρησε όλο το φως,
αχ, ένα φιλί.
Στην πόλη οδηγώντας αργά,
τα σπίτια μπαλκόνια γειρτά,
ζωές που θα κρύβουν κι αυτά,
πώς έγινε δες.
Πώς στένεψαν έτσι οι οροφές,
πώς γίναν φωτιά οι καρδιές,
ποιος σκότωσε τα όνειρα, πες.
Ένα φιλί
και τα όνειρα γίνονται πάλι.
Θέλω ένα φιλί,
μόνο ένα φιλί
η ζωή δανεική και μικρή
μα στα χείλη σου μοιάζει μεγάλη.
Θέλω ένα φιλί,
μόνο ένα φιλί.
Σε βρίσκω στο πλήθος ξανά,
στους δρόμους που η πόλη σχολά
απρόβλεπτη που είναι η ομορφιά
πάλι γελάς.
Αμήχανα λίγο κοιτάς,
τι κοιτάς
αγκαλιά να με πάρεις, δες,
κανείς δεν μας σκότωσε εμάς.
Ένα φιλί.........
|  |
Lyrics: Nikos Moraitis
Music: Rous
First version: Haroula Alexiou
Who killed the dreams, say it,
Who burned so many moments?
The small blooming joys,
Show me who.
Which time is passing by too,
With a scythe leaned over,
Deprived me of all light,
Ah, a kiss.
In the city driving slowly,
Houses balconies sloping,
What lives do they likely also hide,
See how it was done.
How the ceilings narrowed so much,
How hearts were set on fire,
Who killed the dreams, say it.
A kiss
And dreams come true again.
I want a kiss,
Just a kiss
Life is borrowed and short
But on your lips it looks big.
I want a kiss,
Just a kiss.
I find you in the crowd again,
On the streets that the city abandoned
How unpredictable is beauty
Again you laugh.
Embarrassed you appear a little,
What are you looking at
Take me in an embrace, look,
No one has actually killed us.
A kiss.........
| |
