 |
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μέσα στο κέφι του γλεντιού και στου κρασιού τη ζάλη
ένας μικρός εμίλησε μ’ αποκοτιά μεγάλη:
"Ξένε, ό,τι είχες να μας πεις, όλα θαρρώ μας τα `πες,
γύρισες όταν έχασες, όνειρα και αγάπες".
Πιότερο τον επίκρανε κι απ’ τη ντροπή του νόστου
που ο μικρός δε γνώρισε πως ήταν αδερφός του.
Σαν τέλειωσε η ξεφάντωση, πήγε στην καμαρά του
που `χανε βάψει οι τοίχοι της από τα όνειρά του.
Κι όπως εξετυλίγονταν τα όνειρα τα πρώτα,
ο αδερφός του χτύπησε της κάμαρας την πόρτα,
και το `πε πως από καιρό τον τυρρανά η σκέψη,
μ’ απόψε τ’ αποφάσισε άλαργο να μισέψει.
Επόνεσε όπως πονεί παλιά πληγή π’ ανοίγει
και του διπλοπαράγγελνε τι πρέπει ν’ αποφύγει.
"Εκεί στα ξένα που θα πας, μην πιεις νερό αδερφέ μου,
τση λησμονιάς και μαραθείς, ανθέ και καντιφέ μου.
Κάμε σαίτα την καρδιά να σκίσει τον αέρα,
να φτάσεις όπου έφτασα κι ακόμη παραπέρα.
Και το στερνό που θα σου πω πριν από τη φυγή σου,
πρόσεξε στο ταξίδι σου μη χάσεις την ψυχή σου".
Μέσα στη νύχτα μείνανε για ώρα αγκαλιασμένοι
και νιώθαν πως μ’ αόρατο σκοινί ήτανε δεμένοι.
Κι όπως τον συναπόβγανε και μάκραινε η σκιά του,
έπεσε στο προσκέφαλο κι έκλαψ’ απ’ την καρδιά του.
|  |
Lyrics: Dimitris Apostolakis
Music: Dimitris Apostolakis
First version: Alkinoos Ioannidis
In the middle of the party and the dizziness of the wine,
a youngster spoke with lots of audacity:
"Foreigner, all you had to tell us ,I think you already have
You came back when you lost your dreams and loves".
More did it bitter him than the shame of the return
that the youngster didn't know he has his brother.
When the fun was over,he went to his room
whose walls were painted with his dreams.
And as the first dreams were unfolding
his brother knocked on his door,
and told him that for some time he's been tortured by the thought of it,
but tonight he finally decided to immigrate soon.
It hurt like an old wound that opens again,
and he advised him twice what he should avoid.
"There, abroad that you go, don't drink the water my brother,
of the oblivion and don't wither, you my flower"
Turn your heart to an arrow that tears the wind,
Reach where I reached and even further.
And the last thing I'll tell you, before you leave,
watch out not to lose you soul during your journey".
In the night the hugged for hour
and felt like they were tied with an invisible rope.
And as he was watching him walk away and his shadow was getting away,
he dropped his head on the pillow and cried from his heart
| |
