 |
Στίχοι: Ζωή Παναγιωτοπούλου
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Τραύματα με γέμισες μονάχα
τραύματα ύπουλα και βαριά
θαύματα γίνονται ακόμα τάχα
θαύματα να μην πονάω πια
Μαρτύριο, μαρτύριο μαζί σου τόσα χρόνια
μυστήριο, μυστήριο το πόσα υπομένει η καρδιά
μαρτύριο, μαρτύριο μα δε κρατάει αιώνια
απόψε τελειώνει οριστικά
Φεύγω και μη λες κουβέντα μη με σταματάς
πιο καλά να με μισήσεις έτσι αν αγαπάς
φεύγω και μη λες κουβέντα αγανάκτησα
απ’ ατέλειωτη θητεία λιποτάκτησα
Ρήγματα βαθιά ανάμεσά μας
Ρήγματα σαν να `γινε σεισμός
θρύψαλα μονάχα του έρωτά μας
θρύψαλα, οργή κι εγωισμός
Φεύγω τώρα ήρθε η ώρα
δεν αλλάζει μην το συζητάς
φεύγω τώρα ήρθε η ώρα
δε με σταματάς
|  |
Lyrics: Zoi Panayiotopoulou
Music: Adonis Vardis
First version: Yioryos Dalaras
You filled me with wounds
Sly and heavy wounds
Do miracles still happen?
Miracles so that I will hurt no more
Torture, torture with you so many years
It is a mystery, a mystery how much the heart can endure
Torture, torture but not for an eternity
It is over tonight
I am leaving, do not say a word and do not stop me
If you love me like that it is better to hate me
I am leaving and do not say I word; I am fed up
I deserted from a long service
Deep rifts between us
Rifts as if an earthquake happened
Just debris of our love
Debris, rage and selfishness
It is time now, I am leaving
It won't change, there is no discussion
I am leaving now that it is time
You cannot stop me
| |
