 |
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Μπάρμπα Γιάννη γέρασες
Πολλές φουρτούνες πέρασες
Κι από κοντά μας ήρθε ο χάρος να σε πάρει
Εσύ που σαν αδέρφι μας
Δε χάλαγες το κέφι μας
Κάνε μου τώρα και μια τελευταία χάρη
Ένα γράμμα να μου στείλεις απ’ τον Άδη
Αν το φως είν’ πιο καλό απ’ το σκοτάδι
Φως υπάρχει εδώ πάνω
Μπάρμπα Γιάννη μου που λες
Μα το φως τι να το κάνω;
Πού `ναι μαύρες οι καρδιές
Μπάρμπα Γιάννη φίλες μου
Ένα μαντάτο στείλε μου
Και το μπουζούκι σου κι εκείνο περιμένει
Εδώ τα ίδια πράματα
Βάσανα πόνοι κλάματα
Στον κάτω κόσμο τέλος πάντων τι συμβαίνει
|  |
Lyrics: Pythayoras
Music: Hristos Nikolopoulos
First version: Stelios Kazadzidis
Granddad John, you got old
So many hardships you endured
And from this world, came death way to take you
You, just like a brother to us
Never did sour the mood or fuss
Do me now, just one final favor
A letter, from where you are, could you write?
To tell me is the dark so much worse than the light?
Light exists up here
Granddad John, as you say
But the light's useless I fear
If men's hearts are dark and grey
Granddad John, friend of mine
A simple memo, could you sign?
Even your bouzouki, it too wants to hear you
Up here it's still the same old stuff
Pain, torture, tears, it's tough
So where you are, what's happening, give me a clue
| |
