 |
Στίχοι: Κώστας Μάνεσης
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Καλλέργης & Θεόφιλος Λέκκας
Κάτω απ’ τα γεφύρια σαν βραδιάζει,
πέφτει ένας αλήτης και πλαγιάζει,
από τη ζωή κυνηγημένος,
μέσα στα κουρέλια του χωμένος.
Ζούσε μέσα σε πλούτη και παλάτια,
μα τον εγελάσανε δυο μάτια,
πήρε τον κατήφορο μοιραία
κι έχει την κατάντια του παρέα.
Κάτω απ’ τα γεφύρια σαν κοιμάται,
μιαν αγάπη πάντοτε θυμάται,
το γλυκό και ψεύτικο φιλί της
κι όλο σιγοκλαίει ο αλήτης.
|  |
Text: Kostas Manesis
Musik: Yiannis Papaioannou
Uraufführung: Nikos Kalleryis & Theofilos Lekkas
Unter den Brücken immer abends
legt ein Vagabund sich schlafen,
er ist vom Leben bedrängt,
tief in seine Lumpen gehüllt.
Er lebte einst im Reichtum und in Villen
doch zwei Augen verführten ihn
das Schicksal brachte seinen Abstieg
das Elend ist alles was ihm blieb.
Unter den Brücken wenn er schläft
eine Liebe ihm immer vorschwebt
der süße und falsche Kuss von ihr
der Vagabund weint leise vor sich hin.
| |
