 |
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου
Γιώργος Νταλάρας
Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του.
Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως.
O δρόμος χάνεται στο φως
κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο.
|  |
Tekst: Yiannis Ritsos
Muziek: Mikis Theodorakis
Eerste optreden: Yriyoris Bithikotsis
Andere optredens:
Horodia Terpsihoris Papastefanou
Yioryos Dalaras
Deze bomen passen niet onder minder hemel,
deze stenen passen niet onder vreemde voetstappen,
deze gezichten passen enkel onder de zon,
deze harten passen enkel onder gerechtigheid.
Dit landschap is taai als de stilte,
het knelt zijn geblakerde stenen tegen zijn boezem,
het knelt zijn verweesde olijfbomen en wijngaarden tegen het licht.
Er is geen water. Enkel licht.
De weg loopt verloren in het licht
en de schaduw van de schutting is ijzer.
| |
