 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Μαίρη Λίντα
Δήμητρα Γαλάνη
Γιώργος Μούτσιος
Μανώλης Μητσιάς
Με τ’ αστεράκι της αυγής
στο παραθύρι σου σαν βγεις
κι αν δεις καράβι του νοτιά
να ’ρχεται από την ξενιτιά
στείλε με τ’ άσπρα σου πουλιά
γλυκά φιλιά.
Με τ’ αστεράκι της αυγής
στο παραθύρι σου σαν βγεις
κι αν δεις καράβι του νοτιά
να `ρχεται από την ξενιτιά
στείλε με τ’ άσπρα σου πουλιά
χίλια γλυκά φιλιά.
Είχα φυτέψει μια καρδιά
στου χωρισμού την αμμουδιά
μα τώρα που `ρθα να σε βρω
με δαχτυλίδι και σταυρό
γίνε το φως μου και του κόσμου η ξαστεριά
κι απ’ το παλιό μας το κρασί
δώσ’ μου να πιω και πιες κι εσύ
να μείνω αγάπη μου για πάντα στην πικρή στεριά.
|  |
Tekst: Nikos Ykatsos
Muziek: Mikis Theodorakis
Eerste optreden: Yriyoris Bithikotsis
Andere optredens:
Mairi Lida
Dimitra Yalani
Yioryos Moutsios
Manolis Mitsias
Als je bij het ochtendsterretje
uit je raam kijkt
en een schip uit het zuiden ziet
dat van den vreemde komt
zend dan je witte vogels
met zoete kussen.
Als je bij het ochtendsterretje
uit je raam kijkt
en een schip uit het zuiden ziet
dat van den vreemde komt
zend dan je witte vogels
met duizend zoete kussen.
Ik had een hart geplant
op het zandstrand van de scheiding
maar nu ik je kwam zoeken
met een ring en een kruisje
word dan mijn licht en ieders sterrenhemel
en geef me van onze oude wijn
te drinken, en drink ook jij
mijn liefste, dat ik voorgoed op het bittere vasteland blijf.
| |
