 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Ένα σπίτι κάτω, ένα σπίτι πάνω,
ένα σπίτι δίπλα και στη μέση εγώ.
Όλο λέω τι κάνω, όλο λέω πού ήρθα,
όλο λέω θα φύγω κι όλο μένω εδώ…
Το ‘χω αποφασίσει θα μετακομίσω
μα μου λεν οι τοίχοι τι θα βρεις αλλού.
Η ζωή του ανθρώπου δε γυρίζει πίσω
εδώ πέρα ζούμε ό,τι ζει παντού.
Πες μου η αγάπη πού μένει, σε ποιον όροφο μένει
αν τα βράδια κοιμάται ή αν με περιμένει,
σ’ ένα παράθυρο είδα μια σκιά αναμμένη
κι η καρδιά μου απ’ τη σκάλα να σε βρει ανεβαίνει, ανεβαίνει.
Απ’ τον ένα τοίχο λένε ησυχία
απ’ τον άλλον τοίχο στήνουνε καβγά,
που ένας «θα καλέσω την αστυνομία»,
«έχω ιδιοκτησία» ο άλλος απαντά.
Κι απ’ τον τρίτο τοίχο η διπλανή κυρία
έχει ανοίξει μάτι έχει στήσει αφτί
κι είναι πιο δική της του άλλου η ιστορία
τι έχει στο κρεβάτι, τι έχει στη ζωή.
Πες μου η αγάπη πού μένει, σε ποιον όροφο μένει
αν τα βράδια κοιμάται ή αν με περιμένει,
σ’ ένα παράθυρο είδα μια σκιά αναμμένη
κι η καρδιά μου απ’ τη σκάλα να σε βρει ανεβαίνει, ανεβαίνει.
|  |
Tekst: Nikos Moraitis
Muziek: Mihalis Hatziyiannis
Eerste optreden: Mihalis Hatziyiannis
Een woning boven, en één beneden,
een huis ernaast en ik er tussenin.
Altijd zeg ik “waar ben ik mee bezig“, altijd “waar ben ik terecht gekomen“,
altijd “ik ben weg“ en altijd blijf ik hier…
Dit heb ik besloten: ik ga verhuizen
maar de muren zeggen me, wat zul je elders vinden.
Het mensenleven neemt geen keer
Hier leven we zoals men overal leeft.
Zeg me, de liefde waar woont die, op welke verdieping?
ligt ze ’s nachts te slapen, of wacht ze op me,
door een raam zag ik een schaduw vlammen
en mijn hart, op de trap om jou te vinden, klimt omhoog, omhoog.
De ene muur wil rust,
vanaf de andere begint een ruzie
de één roept “ik haal de politie“,
antwoordt de ander “ik ben de eigenaar.
En de derde muur, de buurvrouw van hiernaast,
heeft de ogen open, gespitste oren
de verhalen van de ander worden ook van haar,
wat gebeurt er toch in bed, wat gebeurt er in het leven.
Zeg me, de liefde waar woont die, op welke verdieping?
ligt ze ’s nachts te slapen, of wacht ze op me,
door een raam zag ik een schaduw vlammen
en mijn hart, op de trap om jou te vinden, klimt omhoog, omhoog.
| |
