 |
Στίχοι: Πόλυς Κυριάκου
Μουσική: Δημήτρης Κοργιαλάς
Πρώτη εκτέλεση: Γιώτα Νέγκα
Ξέρω μια κουρασμένη γη
Που έχει μείνει φωτογραφία
Από την πιο ψηλή κορφή
Κοιτάζει πέρα τη Λευκωσία
Ξέρω μια πόλη μιαν οργή
Που κουβαλάει χίλιους αιώνες
Τα καλοκαίρια αιμορραγεί
Μέσα στους έρημους τους στρατώνες
Ξέρω κι εγώ ξέρεις κι εσύ
Ότι τα βράδια μες στα σκοτάδια
Η πόλη αυτή μες στη σιωπή
Της λευτεριάς θέλει τα χάδια
Ξέρω μια πόλη που περιμένει
Μια καταιγίδα και μια γιορτή
Κι αν η φτερούγα της είναι κομμένη
Από το χώμα της άλλη θα βγει
|  |
Teksty: Polys Kyriakou
Muzyka: Dimitris Koryialas
Pierwszy występ: Yiota Neyka
Znam pewien umęczony ląd
Co fotografią ledwie pozostał
Z najwyższej góry patrzy w krąg
Ponad horyzont tam gdzie Nikozja
Znam pewne miasto niczym gniew
Tysięcy wieków dźwiga ciężary
A latem roni łzy i krew
Gdzie opuszczone stoją koszary
Znam prawdę i ty też ją znasz
Że każdej nocy gdy mrok już wkroczy
Gdy cisza trwa to miasto łka
Wolności tak pragnie pieszczoty
Znam pewne miasto co czeka tęsknie
Czeka na burzę czeka na bal
I choć u boku ma skrzydło obcięte
To z prochów nowe wnet rozpostrze w dal
| |
