| Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώτα Νέγκα
Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο
νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά
μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο
κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά
Εμένα με φωνάζουνε με το μικρό μου μόνο
η σκούφια μου κρατά απ’ το πουθενά
κι εσένα που σε ήξερε κι η πέτρα που σηκώνω
τρομάζεις όταν έρχομαι κοντά
Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα
ανοίγω και δε βλέπω ουρανό
εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα
ανοίγεις και χαζεύεις το κενό
Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο
νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά
μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο
κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά
Εμένα με φιλήσανε στο στόμα οι ανάγκες
την έκανα τη βόλτα στα βαθιά
κι εσένα το ταξίδι σου δυο καρφωμένες ράγες
νομίζεις ότι πήγες μακριά
Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα
ανοίγω και δε βλέπω ουρανό
εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα
ανοίγεις και χαζεύεις το κενό
| | Teksty: Odysseas Ioannou
Muzyka: Themis Karamouratidis
Pierwszy występ: Yiota Neyka
Ja jestem tą co rację ma – tyś tym co świat posiada
Uważasz że w pół drogi spotkasz mnie
Obawiam się swej roli wciąż i z cieniem swym rozmawiam
Z oczyma otwartymi nawet śpię
Gdy ludzie do mnie mówić chcą zwracają się zdrobniale
Nikt nie wie skąd znalazłam się wśród nich
Choć ciebie nawet kamień zna co dźwigam tak wytrwale
Gdy zbliżam się masz trwogę w oczach swych
By przetrwać do pierwszego wciąż od nowa resztę liczę
Otwieram lecz nie sięga nieba wzrok
Tymczasem na talerzu swym ty całą masz stolicę*
Otwierasz i podziwiasz przestrzeń w krąg
Ja jestem tą co rację ma – tyś tym co świat posiada
Uważasz że w pół drogi spotkasz mnie
Obawiam się swej roli wciąż i z cieniem swym rozmawiam
Z oczyma otwartymi nawet śpię
Całują mnie po ustach mych potrzeby tak przyziemne
Odbyłam już swój spacer aż na dno
Ty masz na podróż szyny dwie złączone nierozdzielnie
Uważasz że znasz mnóstwo świata stron
By przetrwać do pierwszego wciąż od nowa resztę liczę
Otwieram lecz nie sięga nieba wzrok
Tymczasem na talerzu swym ty całą masz stolicę
Otwierasz i podziwiasz przestrzeń w krąg
| |