 |
Στίχοι: Πόλυς Κυριάκου
Μουσική: Γρηγόρης Πολύζος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Κρασοπούλου Φωνητικά: Κώστας Μακεδόνας
Όλα στη θέση τους διαμάντια και ρουμπίνια
ό,τι ονειρεύτηκες παντρεύτηκες θαρρώ
μα δίχως δέντρο πώς να κόψεις μανταρίνια
χωρίς βροχή πώς ν’ αγαπήσεις το νερό.
Όλα τα κάστρα σου στη θέση τους για χρόνια
ψηλά-ψηλά όπως τα είχες φανταστεί
μα το οξυγόνο πώς να φτάσει στα πνευμόνια
όταν για πάντα λείπεις από τη γιορτή.
Ό,τι γυαλίζει τα βράδια τρίζει
σαν κουρασμένο φορτηγό στην εθνική
γιατί δεν έχει καρδιά ν’ αντέχει
ό,τι αγάπησες δεν είναι πια εκεί.
Χρυσά σπαθιά κλεμμένα λάφυρα μιας μάχης
που δεν πολέμησες κι ας κέρδισες πολλά
αγκάλιασε τα να πιστέψεις ότι τα'χεις
αγάπησε τα κι ας μην είναι αληθινά.
Όλα στη θέση τους διαμάντια και ρουμπίνια
ό,τι ονειρεύτηκες παντρεύτηκες θαρρώ
μα δίχως δέντρο πώς να κόψεις μανταρίνια
χωρίς βροχή πώς ν’ αγαπήσεις το νερό.
Ό,τι γυαλίζει τα βράδια τρίζει
σαν κουρασμένο φορτηγό στην εθνική
γιατί δεν έχει καρδιά ν’ αντέχει
ό,τι αγάπησες δεν είναι πια εκεί.
|  |
Teksty: Polys Kyriakou
Muzyka: Yriyoris Polyzos
Pierwszy występ: Maria Krasopoulou Fonitika: Kostas Makedonas
Na swoich miejscach twe diamenty i rubiny
To co wyśniłeś poślubiłeś pewnie też
Ale bez drzewa nie dostaniesz mandarynek
Nie zaznasz wody gdy nie spadnie nawet deszcz
Od lat pałace twoje są nietknięte jeszcze
Wysoko tak jak w wyobraźni widzisz je
Lecz jak do płuc twych dotrzeć miałoby powietrze
Gdy w święcie życia nieustannie nie ma cię
Co w dzień się złoci to zgrzyta w nocy
Jak umęczona ciężarówka z szybkich tras
Bo serca nie ma by znieść cierpienia
Już nie istnieje to co pokochałeś raz
Złociste miecze zagarnięte łupem w boju
Który wygrałeś chociaż nie walczyłeś w nim
Chwyć je w objęcia by uwierzyć że są twoje
Pokochaj je choć się rozwieją niczym dym
Na swoich miejscach twe diamenty i rubiny
To co wyśniłeś poślubiłeś pewnie też
Ale bez drzewa nie dostaniesz mandarynek
Nie zaznasz wody gdy nie spadnie nawet deszcz
Co w dzień się złoci to zgrzyta w nocy
Jak umęczona ciężarówka z szybkich tras
Bo serca nie ma by znieść cierpienia
Już nie istnieje to co pokochałeś raz
| |
