 |
Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς
Έχω μπροστά μου συνεχώς έναν καθρέφτη
που μ’ εμποδίζει ότι είναι πίσω του να δω
δεν έχω δει ποτέ μου πιο μεγάλο ψεύτη
και το χειρότερο, είναι όμοιος εγώ...
Δείχνει πολύ καλός ενώ εγώ δεν είμαι,
δείχνει κακός ενώ δεν είμαι ούτε αυτό
Όσοι μου λένε "φίλε όπως είσαι μείνε"
είναι όσοι χάψαν τον αντικατοπτρισμό
Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου,
ένα καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου...
Αντανακλά αυτά που θέλουν οι γυναίκες
κι έτσι τις πείθει ότι είμαι το άλλο τους μισό
μπροστά του γδύνονται του λεν(ε) γλυκές κουβέντες,
πίσω απ’ το τζάμι εγώ ολομόναχος κοιτώ
Κάνει παιχνίδι ως και με τα πρότυπά μου
τις θείες φωνές που μου μιλούσανε παιδί
τις φέρνει απέναντι μου και στα κυβικά μου
πάω να τις φτάσω και τσουγκρίζω στο γυαλί
Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου,
ένα καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου...
Ξέρω πως όλοι πια πιστεύουν σε καθρέφτες
σε οθόνες σε φωτοτυπίες και προβολείς
μέχρι παιχνίδια έχουν βγάλει που οι παίκτες
ζουν σε μια γυάλα και τους βλέπουμε όλοι εμείς
Μα εγώ θα κάνω τον καθρέφτη μου κομμάτια
ξέρω ότι αυτό που κρύβει πίσω του είσαι εσύ
εσύ που ψάχνεις μεσ’ τα μαύρα σου τα μάτια
να καθρεφτίζεις μόνο εμένα στην ζωή
|  |
лирика: Foivos Delivorias
lyrics
музыка: Foivos Delivorias
Первое исполнение: Foivos Delivorias
Вечно зеркало передо мной блистает
Не давая видеть то, что позади
Оно - наибольший лжец, которого встречаю
Жаль, что сходство не могу я скрыть!
Создаю приятную иллюзию,
Или неприятную - но я же не такой!
Мне говорят, что будь собой, забудь мол...
Это те, кто созерцает образ мой!
Все зеркало блистает предо мною,
В нем сердце разбивается мое!
Разбитое, подавленное горем,
А зеркало осталось предо мной!
Что женщины хотят - то отражает,
Считают: я - вторая половина им!
Они беседуют с ним, раздеваясь,
Я же за стеклом смотрю... один!
Шаблонно мне из прошлого играет
Как из детства... И небесным голосом поет!
Они все напротив и под стать мне,
Но как только их касаюсь- бац-стекло!
Все зеркало блистает предо мною,
В нем сердце разбивается мое!
Разбитое, подавленное горем,
А зеркало осталось предо мной!
Зеркалам тут массово все доверяют -
Ксерокопиям, экранам и прожекторам
Игру выпустили - тоже там играют
В банке стеклянной, прямо на глазах!
Но я свой образ разбиваю на кусочки -
Я знаю, ты скрываешься за ним!
В черных глазах отражать ты хочешь
Только меня... но есть другая жизнь!
| |
