 |
Στίχοι: Λάκης Τεάζης
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Κάθεσαι στο μπαλκονάκι
σαν λουλούδι αθάνατο
μα εγώ σαν τ’ αηδονάκι
παίζω με το θάνατο.
Δε με νοιάζει κι αν πεθάνω
δε με νοιάζει κι αν χαθώ
ένα μόνο με μαραίνει
που μ’ αφήνεις μοναχό.
Σ’ αγαπώ σαν αμαρτία
σε μισώ σαν φυλακή.
Κόψε με αν θες στα τρία
στάλα αίμα δε θα βγει.
Τα βελούδινά σου χείλη
δε ματώσανε ποτές
είσαι η καύτρα στο καντήλι
που το λάδι μου το καις.
Στα μαλλιά σου κρέμασέ με
χτυποκάρδι και βρισιά
να μη βλέπω άλλα χείλη
να σου πίνουν τη δροσιά.
|  |
Versuri: Lakis Teazis
Muzică: Spyros Papavasiliou
Prima de performanţă: Dimitris Mitropanos
Stai pe balcon
Ca o floare nemuritoare
Dar eu ca privighetoarea
Mă joc cu moartea.
Nu îmi pasă dacă mor,
Nu îmi pasă dacă pier,
Un singur lucru mă ofileşte,
Că mă laşi singur.
Te iubesc ca pe un păcat,
Te urăsc ca pe o închisoare,
Taie-mă dacă vrei în trei,
Nu va ieşi nicio picătură de sânge.
Buzele tale catifelate
Nu au sângerat niciodată
Eşti capătul fitilului din candela
Care îmi arde uleiul.
În părul tău agaţă-mă,
Bătaie de inimă şi înjurătură,
Să nu văd alte buze
Că îţi beau roua.
| |
