 |
Στίχοι: Σοφία Βόσσου
Μουσική: Σοφία Βόσσου
Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Βόσσου
Άλλες ερμηνείες:
Αντώνης Ρέμος
Στο τηλέφωνο φοβάμαι να σε πάρω να σου πω
πόσο μόνη νιώθω
στους διαδρόμους του μυαλού μου τώρα σε αναζητώ
με μεγάλο πόθο
Δεν τη βρίσκω την άκρη
πουθενά και πες μου τι να κάνω
έχω γεμίσει ασφυχτικά
με καπνό το δωμάτιο ως απάνω
και ο χρόνος μού γελάει σαν μωρό
Πού να γείρω το κορμί μου
όταν γυρνάω απ’ τα μπαρ
κι απ’ τα ξενύχτια
Πού να βρω ένα φιλαράκι
να μου πει πως μ’ αγαπάει στ’ αλήθεια
αφού κι εσύ έχεις εξαφανιστεί
Μοιάζει η νύχτα μακριά σου να ’ναι ερεθιστική
σαν την αμαρτία
μα η μορφή σου δραπετεύει από κρυψώνα μυστική
με χτυπά με βία
Δεν τη βρίσκω την άκρη...
Ούτε εσύ έχεις τη λύση να μου δώσεις που γυρεύω
τη λύση που ζητάω
μπλοκαρισμένος από χρόνια στα δικά σου τα γρανάζια
που για μέρες τραγουδάω
Δεν τη βρίσκω την άκρη...
|  |
Lyrics: Sofia Vossou
Music: Sofia Vossou
First version: Sofia Vossou
Other versions:
Adonis Remos
I am scared to call you on the phone to tell you
how lonely I am
in the corridors of my mind I seek for you
with great lust
I cant find a way out nowhere
and tell me what to do
I have filled syffocatingly
the room with smoke all the way up
and time laughs at me like a baby
where can I turn my body
when I return from the bars
and the sleepless nights
where can I find a friend
to tell me that he really loves me
since you have disappeared
The night far from you seems to be stimulating
like a sin
but your figure escapes from a secret hideout
beats me hard
I cant find my way out....
Not even you have the solution that I am looking for
the solution that I ask for
blocked since years in your bevel gear
that I sing for days
I cant find my way out......
| |
