 |
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Είν’ ο αέρας που τα βράδια μου σφυράει
Είν’ η καρδιά μου που φρικτά σε αγαπάει
Είν’ η ζωή μας που αφήσαμε και πάει
μια φλέβα έρωτα που σπάει και χτυπάει
Είναι το φως σου που μ’ αγγίζει και ανθίζω
είναι που έμαθα στο τίποτα να ελπίζω
είναι που έπαψα την τύχη μου να βρίζω
μια τύχη άτυχη που πια δεν την γνωρίζω
Σε θέλω, σε θέλω
με ντύνω, με στολίζω
πάρε με, με χαρίζω
Σε θέλω, σε θέλω
σε `σένα που ελπίζω
σε `σένα με χαρίζω
Είναι τα μάτια σου που κλείνεις και τρομάζω
είναι που μέσα σου σαν χρώμα ξεθωριάζω
είναι που θέλω το κορμί σου και διστάζω
μη φύγει τ’ όνειρο καθώς θα σ’ αγκαλιάζω
Είν’ η κορδέλα σου που φέρνει το άρωμά σου
αυτή που μάζευες τις νύχτες τα μαλλιά σου
νύχτες που σ’ έπινα στα bar της αγκαλιάς σου
σήκω ξημέρωσε θ’ αργήσεις στην δουλειά σου...
Σε θέλω...
|  |
Lyrics: Vasilis Yiannopoulos
Music: Vasilis Papakonstadinou
First version: Vasilis Papakonstadinou
It is the air which whistles at me the nights
It is my heart which horribly loves you
It is our life which we left and she goes
a vein of love which brakes and beats.
It is your light which touch me and I blow
It is that i learned to hope to nothing
It is that I stopped swearing at my luck
One luck who had no luck and I no longer know
I want you, I want you
I dress myself, I prepare myself
Take me, I'm giving myself
I want you, I want you
To you that I hope
To you I give myself
It is that you shut your eyes and I feel scared
It is that I fade inside you like a colour
It is that I want your body and I hesitate
to see the dream leave while I hug you
It is the ribbon that reminds me your perfume
the one wich you wore in your hair the night
nights that I used to drink you in your hug's bar
get up, the syn has rised, you'll be late at work
I want you...
| |
