 |
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
Περνάω τη νύχτα απ’ το σταθμό
Με αδειανό το βλέμμα
Ρίχνω το νου μου στο κενό
Εκεί που πάν’ τα τρένα
Φευγάτη ήσουν τελικά
σαν δυνατός αέρας
μια απάτη όπως η σκιά
στον πυρετό της μέρας
Πώς μπορώ, τι να βρω για να πετάξω
Δίνω μια στον μυαλό για να σε φτάσω
Πώς μπορώ, τι να βρω για να
σ’ αλλάξω Μια βουτιά στο κενό να σε τρομάξω
Σβήνουν τα φώτα στο σταθμό
κι εγώ στο ίδιο θέμα
μοιάζει ο χρόνος με βουνό
κι όλη η ζωή με ψέμα
Φευγάτη είσαι και απορώ
τι μου ζητάς να γίνει
Να λέω γη τον ουρανό
και ήλιο τη σελήνη
Πώς μπορώ, τι να βρω για να πετάξω
Δίνω μια στον μυαλό για να σε φτάσω
Πώς μπορώ, τι να βρω για να
σ’ αλλάξω Μια βουτιά στο κενό να σε τρομάξω
|  |
Lyrics: Eleni Zioya
Music: Adonis Mitzelos
First version: Yiannis Kotsiras
I walk by the station in the evening
With an empty look in my eyes
I throw my mind in the gap
Where the trains usually run through
You were gone after all
Like a strong wind
A cheat, just like a shadow
In the day’s fever
How can I, what can I find to make myself fly
I give a batter to my mind to try and reach you
How can I, what can I do to change you
Take a dive in the gap just to scare you
The lights go off at the station
And I am stuck on the same topic
Time seems like a mount to climb
And all life seems like a lie
You are gone and I wander
What you ask for
Want me calling the earth as sky
And as sun the moon
How can I, what can I find to make myself fly
I give a batter to my mind to try and reach you
How can I, what can I do to change you
Take a dive in the gap just to scare you
| |
