 |
Στίχοι: Βαγγέλης Παπάζογλου
Μουσική: Βαγγέλης Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Στελλάκης Περπινιάδης
Άλλες ερμηνείες:
Κώστας Ρούκουνας
Σωτηρία Μπέλλου
Σπύρος Ζαγοραίος
Κάτω στα λε , βρε κάτω στα λε , κάτω στα λεμονάδικα
κάτω στα λεμονάδικα γίνηκε φασαρία
δυο λαχανάδες πιάσανε
και κάναν την κυρία
Τα σίδερα, βρε τα σίδερα, τα σίδερα τους φόρεσαν
τα σίδερα τους φόρεσαν και στη στενή τους πάνε
κι αν δε βρεθούν τα λάχανα
το ξύλο που θα φάνε
Κυρ αστυνό , βρε κυρ αστυνό , κυρ αστυνόμε μη βαράς
κυρ αστυνόμε μη βαράς, γιατί κι εσύ το ξέρεις
πως η δουλειά μας είναι αυτή
και ρέφα μη γυρεύεις
Εμείς τρώμε, βρε εμείς τρώμε, εμείς τρώμε τα λάχανα
εμείς τρώμε τα λάχανα, τσιμπούμε τις παντόφλες
για να μας βλέπουν τακτικά
της φυλακής οι πόρτες
Δε μας φοβί βρε δε μας φοβί , δε μας φοβίζει ο θάνατος
δε μας φοβίζει ο θάνατος, δε μας τρομάζει η πείνα
γι’ αυτό τσιμπούμε λάχανο
και την περνούμε φίνα
|  |
Text: Vangelis Papazoylou
Musik: Vangelis Papazoylou
Uraufführung: Stellakis Perpiniadis
Weitere Aufführungen:
Kostas Roukounas
Sotiria Bellou
Spyros Zayoraios
Unten in Lemonadika
was war los
man erwischte zwei Taschendiebe
und sie taten unschuldig.
Man legte sie in Eisen
und steckte sie ins Kittchen
und wenn man die Beute nicht findet,
bekommen sie Holz zu fühlen.
Herr Polizist, du sollst nicht schlagen,
weil du weißt
das ist nun mal unsere Arbeit
und schiele nicht nach einem Anteil.
Wir machen uns auf die Socken
und schaffen Kohle ran
auf daß uns die Knasttore
regelmäßig wiedersehen
| |
