Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Le dodici - 2434 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Νίκος Καρβέλας & Φίλιππος Νικολάου
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση

Άλλες ερμηνείες:
Δήμητρα Γαλάνη

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας.

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό
μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό...

Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό
και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω...

Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα


Lyrics: Nikos Karvelas & Filippos Nikolaou
Musica: Nikos Karvelas
Prima esecuzione: Anna Vissi

Altri spettacoli:
Dimitra Yalani

Le dodici e nemmeno una telefonata
non digiti il numero della mia solitudine
e la distanza fra di noi aumenta.

Le dodici e nemmeno una telefonata
nella mia mente un vuoto insopportabile
mi sembri un sogno che se ne va lontano...

E il telefono non suona, mi soffoca il rammarico
che non hai mai capito quello che sto passando
e se la mia agonia sia diventata una montagna
Le dodici, la mia speranza si e' appesa
a un telefono che e' rimasto morto
e il mio cuore che grida ti amo
Le dodici

Le dodici e nemmeno una telefonata
non digiti il numero della mia solitudine
e la distanza fra di noi aumenta.

Le dodici e nemmeno una telefonata
non lo sopporto questo martirio
e voglio dirti che tutto e' finito...

E il telefono non suona, mi soffoca il rammarico
che non hai mai capito quello che sto passando
e se la mia agonia sia diventata una montagna
Le dodici, la mia speranza si e' appesa
a un telefono che e' rimasto morto
e il mio cuore che grida ti amo
Le dodici

   roberto patritti, roberto patritti © 26-02-2007 @ 12:36

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο