 |
Στίχοι: Γιώργος Πηλιανίδης
Μουσική: Γιάννης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Ένα γράμμα για το δόλιο του πατέρα
για τη μάνα του που λιώνει από καημό
τα όνειρά του όλα τα σκόρπισε μια σφαίρα
ήταν μόνο, μόνο είκοσι χρονών
Ήταν τέλη καλοκαιριού, ημέρα αποφράδα
και στον αέρα ακούστηκε το ζήτω η Ελλάδα
Το σώμα του παλικαριού σωριάστηκε στο χώμα
μα η ψυχή του ελεύθερη εδώ πλανιέται ακόμα
Το `χε πια από καιρό αποφασίσει
η ζωή του γκρίζος ουρανός
τη στερνή του την πνοή ήταν ν’ αφήσει
μα η καρδιά του βράχος ήτανε σωστός
Ήταν τέλη καλοκαιριού, ημέρα αποφράδα
και στον αέρα ακούστηκε το ζήτω η Ελλάδα
Το σώμα του παλικαριού σωριάστηκε στο χώμα
μα η ψυχή του ελεύθερη εδώ πλανιέται ακόμα
|  |
Tекст: Yioryos Pilianidis
Mузика: Yiannis Papadopoulos
Прва представа: Notis Sfakianakis
Jedno pismo za njegovog nesrecnog oca
za njegovu majku koja umire od tuge
jedan je metak rasprsio sve njegove snove
imao je samo, samo 20 godina
Bio je kraj leta, kobni dan
"zivela Grcka"! zaculo se u vazduhu
Telo junaka palo je na zemlju
ali njegova slobodna dusa, jos uvek ovde luta
To je vec odavno bilo odluceno
njegov zivot kao tmurno nebo
pre nego sto je poslednji dah ispustio
njegovo srce kao stena je bilo
Bio je kraj leta, kobni dan
"zivela Grcka"! zaculo se u vazduhu
Telo junaka palo je na zemlju
ali njegova slobodna dusa, jos uvek ovde luta
| |
