 |
Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Βέρτης
Πάλι ύπνος δε με πιάνει
μ’ έχει η σκέψη σου πεθάνει
πάλι στο άδειο σπίτι μόνος θα ξημερωθώ
Κι εσύ θέλεις να ξεχάσω
μ’ άλλο τρόπο ν’αντιδράσω
και μου λες αν δεν αλλάξω
πως θα τρελαθώ
Ποια εσύ που έχεις μάθει μονάχα να λες
που χωρίς να `χω φταίξει με καις
κι έχεις φύγει χωρίς ενοχές
Ποια εσύ που πατάς τόσους όρκους ζωής
που πεθαίνω κι αδιαφορείς
να τα λες όλα αυτά πώς μπορείς
Ποια εσύ
Σκέφτομαι τον έρωτά μας
τα χαμένα όνειρά μας
κι η πληγή ξαναματώνει
μέσα στη καρδιά
Κι εσύ όλα απλά τα βλέπεις
και για όλα λύση έχεις
λες κι οι δυο είχαμε ζήσει
μόνο μια βραδιά
Ποια εσύ που έχεις μάθει μονάχα να λες
που χωρίς να’χω φταίξει με καις
κι έχεις φύγει χωρίς ενοχές
Ποια εσύ που πατάς τόσους όρκους ζωής
που πεθαίνω κι αδιαφορείς
να τα λες όλα αυτά πώς μπορείς
|  |
Tекст: Ilias Filippou
Mузика: Kyriakos Papadopoulos
Прва представа: Nikos Vertis
Opet nemam sna
pomisao na tebe me ubija
opet cu u praznoj kuci osvanuti.
A ti zelis da zaboravim
da reagujem na drugi nacin
i kazes mi ako se ne promenim
da cu poludeti.
Ko si ti, sto znas samo da pricas
iako nisam kriv me kaznjavas
i sto si otisla kao nevina.
Ko si ti, sto si prekrsila tolika obecanja
sto umirem, a tebe ne zanima
kako mozes sve to da kazes
Ko si ti
Razmisljam o nasoj lubavi
o nasim snovima izgubljenim
i opet otvaram ranu
na srcu.
A tebi je jednostavno sve
i za sve imas resenje
kazes, ziveli smo oboje
samo jedno vece.
Ko si ti, sto znas samo da pricas
iako nisam kriv me kaznjavas
i sto si otisla kao nevina.
Ko si ti, sto si prekrsila tolika obecanja
sto umirem, a tebe ne zanima
kako mozes sve to da kazes.
| |
