 |
Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Το σχήμα του κορμιού σου
στο κρεβάτι μου έχει μείνει
κι εγώ στο πάτωμα κοιμάμαι.
Το μόνο από σένα
που μου έχει απομείνει
για να ’χω να θυμάμαι.
Μήπως είμαι τρελός,
μήπως τα ’χω χαμένα
που ακόμα πιστεύω θα γυρίσεις σε μένα;
Μήπως είμαι αλλού
στη μεγάλη μου πλάνη
και νομίζω πως ζω, αλλά έχω πεθάνει;
Τα ίχνη των χειλιών σου
στο ποτήρι μου που πίνω,
μια σφραγισμένη καταδίκη.
Κι ο έρωτας κρυμμένος
στο χάος της ψυχής σου,
με σέρνει σε μια δίκη.
|  |
Tекст: Spyros Yiatras
Mузика: Alekos Hrysoveryis
Прва представа: Notis Sfakianakis
Trag tvoga tela
jos uvek je na mom krevetu
a ja na podu spavam
jedino od tebe
sto mi je ostalo
da imam da se secam.
Mozda sam lud
mozda nisam pri cistoj svesti
sto jos uvek verujem da ces mi se vratiti.
Mozda sam negde drugde
i samo se varam
jer mislim da zivim, a u stvari sam mrtav.
Tragovi tvojih usana
na casi iz koje pijem
kao zapecacena presuda
a ljubav sakrivena
u haosu tvoje duse
sprema mi sudjenje.
| |
