 |
Στίχοι: Εύη Δρούτσα
Μουσική: Μάριος Ψιμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σάκης Ρουβάς
Μπορεί να φταίει ο καιρός
Ήλιος που ήθελε να βρέξει
Και ο δικός μου εαυτός
Που μόνος δεν μπορεί ν’ αντέξει
Ο ουρανός κι η γη φωτιά
Μα εγώ δε γίνομαι ατσάλι
Ίσως να φταίω μόνο εγώ
Που σε ζητάω πίσω πάλι
Σπάσαν τα πατώματα
Που δεν τα περπάτησες
άλλαξαν τα χρώματα
Που δεν τα κοιτάζεις
Κάηκαν τα στρώματα
Που εσύ δεν ξάπλωσες
Κι έμεινε η αγάπη μας
Για να τη μοιράζεις
Μίλα της καρδιά μου
Μίλα της ψυχή μου
Μίλα της κορμί μου
Πρέπει να γυρίσει
Μίλα της καρδιά μου
Μίλα της ψυχή μου
Πρέπει να `ρθει πίσω
Κι ας με τυρρανήσει
Μπορεί να έφταιγες κι εσύ
Γι αυτό μονάχα που είχες δείξει
Ένα χαμόγελο γλυκό
Και δύο μάτια όλο θλίψη
Έγιναν όλα βιαστικά
Λες κι είχες χίλια μυστικά
Σαν να `σαι άγγελος στη γη
Που απ’ την κόλαση έχεις βγει
|  |
Lyrics: Efi Droutsa
Music: Marios Psimopoulos
First version: Sakis Rouvas
Maybe the weather is to blame
a sun that wanted to rain
and my own self
who can't stand on his own
Heaven and earth on fire
yet I don't turn to steel
maybe it's all my fault
that I'm asking you back again
The floors broke
'cause you didn't walk on
the colours changed
'cause you don't look at
the mattresses got burnt
'cause you didn't lie on
and our love was left
so you can hand it out
Speak to her my heart
speak to her my soul
speak to her my body
she must return
speak to her my heart
speak to her my soul
she must come back
even if she torments me
Maybe you were to blame too
for what you'd only showed
a sweet smile
and two eyes full of sorrow
It all happened in a rush
as if you had a thousand secrets
as if you are an angel on earth
who has come out of hell
| |
