 |
Στίχοι: Γιάννης Κετσελίδης
Μουσική: Γιάννης Κετσελίδης & Άκης Κατσουπάκης
Πρώτη εκτέλεση: Σάκης Ρουβάς
Τι κι αν σβήσανε τα φώτα δηλαδή;
Τι κι αν μου `μεινε μονάχα μια αναπνοή;
Δεν πειράζει αν είσαι φίλος ή εχθρός
δε με νοιάζει που αλλάζει κάθε τόσο ο καιρός
Κι όμως κάτι μ’ ενοχλεί
η μοναξιά σ’ αυτή τη γη
σώμα μου χωρίς σκιά
χωρίς καμία συντροφιά
Κάνουμε όνειρα
σαν κι αυτά που κάνουν τα παιδιά:
αληθινά
κι ως τα ξημερώματα
είναι σαν να παίζουμε κρυφτό
αλλού θα σε ψάχνω κι αλλού θα σε βρω
Τι να την κάνω μια χαρούμενη γιορτή
αν το τηλέφωνο σωπαίνει κι η ατζέντα μου κενή
δε με πειράζει να με βασανίσουνε
όσο υπάρχουν δυο ματάκια
να δακρύσουνε
Και πάλι θα ξημέρωνα
μ’ αυτά της πόλης τα ορφανά
ψάχνουν με βλέμμα της ντροπής
για φιλοδώρημα στοργής
|  |
Lyrics: Yiannis Ketselidis
Music: Yiannis Ketselidis & Akis Katsoupakis
First version: Sakis Rouvas
What if the lights went out?
What if I have just one breath left?
It doesn't matter if you're a friend or foe
I don't care about the changes in the weather every once in a while
But still something is bothering me
The loneliness on this earth
my body without a shadow
without any company
We have dreams
like those the children have:
true
and until dawn
it's like we play hide-and-seek
I'll be looking for you in one place and I will find you in another
What's the use of a joyful celebration
if the phone is silent and my address book is blank
I wouldn't care being tortured
as long as there would be two eyes
to tear
And I would spend the night again
with those orphans of the city
with an embarrassed look they seek
For an affection tip
| |
