 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Μια βροχή
εμύριζε το χώμα βροχή
κι η καρδιά
σου είχε παραδώσει τα κλειδιά
Σ’ αγαπώ
δε μου `πες μια φορά σ’ αγαπώ
κι η ψυχή πλημμύρισε παράπονο
Κρίμα που δεν τόλμησες.
Αχ αν μ’ αγαπούσες όλα θα `χανε αλλάξει
θα `μουνα τρελή από το πρώτο σου φιλί
Δε θα είχα βάλει τη ζωή μου σε μια τάξη
σπίτι και δουλειά κι ούτ’ ένα αστέρι στα μαλλιά
Μια φορά
η μοίρα μας μοιράζει φτερά
μια φορά
και ύστερα ναυάγια και φθορά
Δες κι εσύ
κατάντησες σαν όλους κι εσύ
η χρυσή της νιότης μου επανάσταση
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Nikos Adypas
First version: Haroula Alexiou
A rain
The soil smelled rain
And my heart
Had betrayed your keys
I love you
You didn't tell me once "I love you"
And my soul washed away in a complaint
Pity that you didn't dare.
Ah, if you loved me, everything would have change
I would be crazy since your first kiss
I would have not taken my life in a class
A house or work or a star in my hair
Once
Our destiny shares some wings
Once
And then shipwrecks and a wear
Look as well
You also we reduced like everybody
My golden youth rebellion
| |
